ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Ο Ζ. είναι 16 ετών, από το Πακιστάν και ζει σε έναν ξενώνα της ΜΚΟ Praksis στην

Ελλάδα.

Όταν μου είπαν πως θα πάω σχολείο, σκεφτόμουν την πρώτη μέρα. Σκεφτόμουν

πώς θα είναι το κτίριο, πώς θα είναι τα παιδιά, η δασκάλα και αν θα έχουμε όλοι

θέση να κάτσουμε. Όταν ήρθε η μέρα και πήρα την απόφαση να πάω, σηκώθηκα,

έκανα μπάνιο φόρεσα τα καινούρια μου ρούχα, πήρα πρωινό, πήρα την καινούρια

μου τσάντα και έφυγα μαζί με τους φίλους μου. Ήμασταν πολύ χαρούμενοι γιατί

πηγαίναμε σχολείο σε ξένη χώρα.

Όταν μπήκαμε στην τάξη, μου άρεσε που καθόμασταν όλοι μαζί. Αγόρια και

κορίτσια, μαζί. Στο Πακιστάν, τα αγόρια πηγαίνουν αλλού σχολείο από τα κορίτσια

και στα σχολεία με κορίτσια υπάρχουν μόνο δασκάλες - όχι δάσκαλοι. Εμείς είχαμε

μόνο άνδρες δασκάλους. Επίσης, σε αυτό το σχολείο είμαστε παιδιά από πολλές

χώρες. Αφγανιστάν, Πακιστάν, Συρία, Αφρική, Γεωργία, Αλβανία - όλοι μαζί. Την

πρώτη μέρα είχαμε και διερμηνείς. Μας εξήγησαν πώς λειτουργεί το σχολείο και

μας είπαν να μην κάνουμε φασαρίες. Η δασκάλα μάς ρώτησε τα ονόματά μας και

είπε πως θα μας βοηθήσει. Δεν μας βλέπει με διαφορετικά μάτια. Μας βλέπει το

ίδιο, σαν να είμαστε «δικοί της». Μας μιλούσαν όλοι πολύ όμορφα. Και τα παιδιά

είναι καλά μαζί μας. Μιλάμε όλοι μεταξύ μας από όλες τις χώρες. Οι δασκάλες δεν

ξεχωρίζουν τους καινούριους από τους παλιούς. Στο Πακιστάν οι καινούριοι

κάθονται στα πίσω καθίσματα, εδώ όλοι μαζί.

Την πρώτη μέρα στο μάθημα ελληνικών, η δασκάλα μάς ρώτησε ποιος ξέρει το

αλφάβητο. Μετά έγραψε στον πίνακα την Α-Β και την γράψαμε όλοι στα τετράδιά

μας. Μας έδωσαν και για το σπίτι μαθήματα και μας είπαν πως κάθε μέρα θα μας

δίνουν και θα μας ρωτούν την επόμενη. Τα άλλα μαθήματα δεν τα καταλαβαίναμε,

ούτε και τα βιβλία. Κάθε μάθημα έχει κι άλλο βιβλίο. Ήταν στην αρχή δύσκολο να

μάθουμε ποια δασκάλα είναι για κάθε μάθημα. Μετά τα καταφέραμε. Τώρα είναι

εντάξει.

Είναι καινούρια ζωή για εμάς και μου αρέσει. Όλα είναι καινούρια. Δεν μας

βλέπουν σαν ξένους. Μας βλέπουν σαν δικούς τους. Την πρώτη μέρα όλα ήταν πολύ

όμορφα. Και ακόμα είναι. Γι' αυτό και πάμε κάθε μέρα, όπως την πρώτη μέρα.

www.vice.com

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

 Από πού προέρχεται το παραπάνω κείμενο; Είναι απόσπασμα από ένα

ημερολόγιο ή από ένα άρθρο και γιατί;

 Ποιος είναι ο σκοπός του συντάκτη;

 Ποιο ρηματικό πρόσωπο χρησιμοποιεί; Γιατί κάνει αυτήν την επιλογή;

 Να βρεις μια αντίθετη και μα συνώνυμη γα κάθε λέξη του κειμένου που

βρίσκεται σε κίτρινο φόντο.

 Να κάνεις οικογένεια λέξεων με τη λέξη «ξένος».

 Να γράψεις τα θηλυκά ουσιαστικά που παράγονται από τα παρακάτω

ρήματα στη γενική ενικού και την αιτιατική πληθυντικού: σκεφτόμουν,

αποφασίζω, να μάθουμε.

 Να κάνεις εγκλιτική αντικατάσταση στο β ́ πληθυντικό Αορίστου στα ρήματα:

να κάτσουμε, μας εξηγούν, δεν καταλαβαίναμε.

 Να αναγνωρίσεις το είδος των αντωνυμιών που είναι με έντονα μαύρα

γράμματα.

 Να αναγνωρίσεις συντακτικά τις λέξεις που βρίσκονται σε μπορντό φόντο.

 Να εντοπίσεις τις δευτερεύουσες προτάσεις στα χωρία σε γαλάζιο φόντο και

να αναφέρεις το είδος τους.

 Ποια ήταν τα στοιχεία του σχολείου που έκαναν το παιδί να το αγαπήσει;

 Ποια συναισθήματα σου αφήνει το κείμενο, αφού το διαβάσεις;

Εκπαιδευτικός: Μπακογιάννη Ευτυχία