Σχεδιαγράμματα παραγωγής γραπτού λόγου (Β')

 

Εκπαιδευτικός: Κουτσοπούλου Φωτεινή

Αιολική Γη-Ηλίας Βενέζης (Γλώσσα ΣΤ')

Μάθημα: Γλώσσα

Κείμενο "Αιολική Γη" του Ηλία Βενέζη - Θέμα: Μικρασιατική Καταστροφή

ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ: https://youtu.be/FQWSUV1KA9W.

ΤΟ ΤΡΕΙΛΕΡ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΈΡ ΤΟΥ ΖΑΧΟΥ ΣΑΜΟΛΑΔΑ, ΤΟΚΕΙ ΜΑΡΟΥ. ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΔΙΑΔΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΕΝΟΣ ΙΑΠΩΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΠΛΟΙΟΥ.

Εκπαιδευτικός: Αλεξανδρόπουλος Γιάννης

Χριστουγεννιάτικα Πάρκα Για Παιδιά

  Μπορεί να μην υπάρχει στη χώρα μας το αντίστοιχο Ροβανιέμι που συναντά κανείς στη μακρινή Λαπωνία, όμως η Αθήνα διαθέτει φαντασμαγορικά Χριστουγεννιάτικα πάρκα για παιδιά για εκείνη την εποχή του χρόνου που ο Άγιος Βασίλης, οι μυρωδιές φρεσκοψημένων γλυκών, τα διασκεδαστικά παιχνίδια και τα δώρα χριστουγέννων για παιδιά έχουν την τιμητική τους.

1) Μια επίσκεψη στο Christmas Factory

       Ένας χώρος που κλέβει τις εντυπώσεις την περίοδο των γιορτών είναι αναμφισβήτητα το Christmas Factory στην Τεχνόπολη στο Γκάζι. Τα μαγευτικά παιχνίδια του πάρκου μαζί με τα καταστήματα εποχιακών δώρων και τις επιπλέον εκπλήξεις σε όλη την έκταση δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα.

       Κάθε χρόνο ανανεώνονται τα παιχνίδια και προστίθενται νέες επιλογές διασκέδασης για όλη την οικογένεια. Τα εντυπωσιακά δρώμενα, όπως η μουσική και οι παρελάσεις, ολοκληρώνουν τη χριστουγεννιάτικη εμπειρία και συντελούν στο να δημιουργήσετε τις πιο όμορφες αναμνήσεις παρέα με τα παιδιά.

Γκάζι, Αθήνα, Τεχνόπολη, Πειραιώς 100

       2) Επίσκεψη στο Christmas Fantasy Park στο Κλειστό Κέντρο Ξιφασκίας

    Το Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας Ελληνικού μεταμορφώνεται σε έναν παραμυθένιο χώρο για να υποδεχθεί μικρούς και μεγάλους, που θα απολαύσουν παιχνίδια και θεάματα απ’ όλον τον κόσμο.

    Σε έναν τεράστιο κλειστό χώρο 7.500 τμ, ειδικά διαμορφωμένο και φυλασσόμενο, μπορείτε να περιηγηθείτε από το πρωί έως το βράδυ, με ασφάλεια και χωρίς να ανησυχείτε για τις ιδιοτροπίες του καιρού.

     Τα καρουζέλ, το παγοδρόμιο και το Polar Express είναι μερικά από τα αμιγώς χριστουγεννιάτικα παιχνίδια του πάρκου. Ο χώρος είναι ιδανικός για τα πολύ μικρά παιδιά θα περάσουν καλά, αφού διαθέτει και baby park για τα πιτσιρίκια ηλικίας 1-5 ετών. Μάλιστα, με το ίδιο ημερήσιο εισιτήριο που ανέρχεται στα 12 ευρώ, μπορείτε να παρακολουθήσετε θεατρικές παραστάσεις και μαγικά σόου.

Λεωφόρος Ποσειδώνος, Ελληνικό Αργυρούπολη (πρώην Δυτικό Αεροδρόμιο)

Εκπαιδευτικός: Γιάννης Γαϊτανίδης

Κείμενο Επεξεργασίας (Δ'): "Ίαν: η συγκλονιστική ιστορία ενός 10χρονου με εγκεφαλική παράλυση που διδάσκει ότι όλα τα παιδιά είναι ίσα"

Μιας και ήδη έχουμε συζητήσει με τους μαθητές, κάποια πράγματα για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και γενικότερα τα δικαιώματα των ανθρώπων στη ζωή, παρουσίασα στην τάξη ένα βίντεο κινουμένων σχεδίων, μικρού μήκους, το οποίο βασίζεται στην πραγματική ιστορία ενός αγοριού 10 χρονών με εγκεφαλική παράλυση. Το βίντεο συνοδεύτηκε από κείμενο και συζήτηση, το οποίο στο τέλος έκλεισε με ερμηνευτικές, γραμματικές και συντακτικές ασκήσεις.

Στο τέλος μάλιστα, τα παιδιά συνέδεσαν το θέμα με το πρόβλημα αναπηρίας του Stephen Hawking (είχαμε αναφερθεί προηγούμενη φορά στο πρόσωπό του – βραβεία, προσφορά/συμβολή στον τομέα της επιστήμης), αλλά και στο γεγονός πως ό,τι και να συμβεί εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια, γιατί «ΜΠΟΡΟΥΜΕ» τα πάντα προσπαθώντας για τους στόχους μας.

https://www.youtube.com/watch?v=KsjVUJMWzks 

Πρόκειται για ένα πολυβραβευμένο βίντεο κινουμένων σχεδίων που βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Ίαν, ενός 10χρονου Αργεντινού αγοριού με εγκεφαλική παράλυση που θέλει μεταφέρει στον κόσμο ένα μήνυμα αγάπης.

Ο Ίαν έχει εγκεφαλική παράλυση, χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι και έναν υπολογιστή μέσω του οποίου επικοινωνεί με την κίνηση των ματιών του. Παρά την αναπηρία του, θέλει να παίξει και θέλει τα άλλα παιδιά να γνωρίζουν ότι μπορεί να παίξει. «Μπορώ να παίξω και να συμμετέχω», είχε πει σε συνέντευξή του ο Ίαν.

Ο Ίαν καταφέρνει να ξεπεράσει τα εμπόδια της απομόνωσης που βιώνουν τα παιδιά με αναπηρία με τη βοήθεια της προέδρου του Ian Foundation Sheila Graschinsky και της μητέρας του.

Η ταινία περνάει το μήνυμα ότι όλα τα παιδιά είναι ίσα μεταξύ τους, και αυτό πρέπει να το γνωρίζουν για να μην δημιουργούν φραγμούς και απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς με σκοπό την ευαισθητοποίηση.

Η ιστορία

Η ιστορία αρχίζει με το παιδί να φαντάζεται ότι παίζει ανέμελα με άλλα παιδιά στην παιδική χαρά. Ωστόσο, επιστρέφει απότομα στην πραγματικότητα και το 10χρονο αγόρι έρχεται ξανά αντιμέτωπο με την αναπηρία του.

Κάθε απόγευμα περνάει με τη μητέρα του από την παιδική χαρά και κοιτάει με θλίψη τα άλλα παιδιά να παίζουν και να φωνάζουν χαρούμενα. Το αγόρι δεν μπορεί να σηκωθεί από το καροτσάκι και δεν μπορεί να μπει στην παιδική χαρά, όπως τα  «φυσιολογικά» παιδιά…Θέλει πραγματικά πολύ να παίξει μαζί τους και ενώ ονειρεύεται πώς θα μπορούσε να μπει στην παρέα τους. Αλλά σκέφτεται ότι δεν θα τον δεχτούν και τον κοροϊδεύουν λόγω της διαφορετικότητάς του. Τότε, ο άνεμος τον παίρνει μακριά και τον αποσυνθέτει σε χίλια κομμάτια.

Όμως, δεν το βάζει κάτω και προσπαθεί ξανά και ξανά. Όλα τα προβλήματα θα λυθούν όταν τα παιδιά τελικά δέχονται τον Ίαν στην παρέα τους, στην καθημερινότητα και το παιχνίδι τους.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία μέσα από εικόνες και προσπαθεί να εκφράσει τα συναισθήματα όλων των παιδιών, ώστε να μεταδώσει το συναίσθημα της ανθρώπινης αλληλεγγύης σε όλο τον κόσμο,  ανεξάρτητα από την ηλικία, τη φυλή ή τη γλώσσα.

Η ταινία μικρού μήκους είναι ένα εκπαιδευτικό εργαλείο, όχι μόνο για τους γονείς, αλλά και για τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται καθημερινά με παιδιά, για έναν κόσμο με λιγότερους αποκλεισμούς. 

Δείτε το συγκλονιστικό animation:

Εκπαιδευτικός: Φένδρου Ζωή

Εισαγωγή στα κλάσματα (Γ')

 https://phet.colorado.edu/sims/html/fractions-intro/latest/fractions-intro_el.html

Εκπαιδευτικός: Στσεπάνοβιτς Έλενα

Οι κίονες … του Δ’1

 Στα πλαίσια της Διαθεματικής μας εργασίας «Ταξίδι στην αρχαία Ελλάδα», τα παιδιά εργάστηκαν με τους ρυθμούς των κιόνων: δωρικός, ιωνικός, κορινθιακός. Ακολουθούν ορισμένες εργασίες.

Εκπαιδευτικός: Ζερβού Κωνσταντίνα

Μαθητικός Διαγωνισμός 2022: «Το αύριο είναι τώρα! Κλιματική κρίση και αναγκαστικός εκτοπισμός»

 Η κλιματική αλλαγή είναι η καθοριστική κρίση της εποχής μας. Μια κρίση που οφείλεται κυρίως στην ανθρώπινη δραστηριότητα με καταστροφικές συνέπειες για τον άνθρωπο, όπως ο εκτοπισμός που προκαλεί. Ο αντίκτυπος της κλιματικής κρίσης γίνεται αισθητός σε ολόκληρους πληθυσμούς, όμως οι ευάλωτοι άνθρωποι οι οποίοι ζουν σε περιοχές που ήδη ταλανίζονται από συγκρούσεις, φτώχεια και υψηλούς αριθμούς εκτοπισμένων ανθρώπων, είναι αυτοί που πλήττονται δυσανάλογα.

Ο 26ος Μαθητικός Διαγωνισμός της Ύπατης Αρμοστείας καλεί τους μαθητές και τις μαθήτριες να σκεφτούν, να συζητήσουν, να ανταλλάξουν απόψεις, να ενημερωθούν, να προβληματιστούν πάνω στο θέμα, να προτείνουν ιδέες και πολιτικές για αλλαγή καθώς και να σκεφτούν δράσεις τις οποίες θα μπορούσαν να αναλάβουν στο σχολείο, το σπίτι ή την κοινότητά τους.

Ο Διαγωνισμός καλεί τα παιδιά να λάβουν μέρος ατομικά ή ομαδικά στέλνοντας δημιουργικά το μήνυμα που θέλουν να μεταφέρουν ζωγραφίζοντας σκίτσα ή κόμικ ή κολλάζ ή αφίσες με κεντρικό μήνυμα «Το αύριο είναι τώρα!»

Πληροφορίες: https://www.unhcr.org/gr/student-contest-2022

Εκπαιδευτικός: Λαβασίδης Δημήτρης

Πώς να μιλήσουμε στα παιδιά μας για τη δικτατορία και την εξέγερση του Πολυτεχνείου

 Από βιβλία:

 

Από τις εκδόσεις Ψυχογιός, κυκλοφορεί το βιβλίο του Μερκούριου Αυτζή “Τιράντες με πείσμα“. Ξημερώματα 21ης Απριλίου 1967… Τα τανκς παρελαύνουν στην Αθήνα. Η δικτατορία των συνταγματαρχών γράφει τη δική της μελανή ιστορία.  Την ίδια ώρα στον ιστορικό Τύμβο του Μαραθώνα η 13χρονη Αγγελική με την παρέα της μιμούνται τους αρχαίους Μαραθωνομάχους, ιδρύουν τις Τιράντες με Πείσμα και οργανώνουν τη δική τους αντίσταση… «Ορκίζομαι ότι θα είμαι πιστός στην ομάδα μας για πάντα… να έχω πείσμα εναντίον όσων αρπάζουν την ελευθερία μου και την ελευθερία της πατρίδας…» Ο όρκος τους, ανάλογος με εκείνον της Φιλικής Εταιρείας, είναι μόνο η αρχή. Με πείσμα κι έμπνευση, έχοντας σύμμαχό τους έναν φοιτητή, έναν Ιταλό συγγραφέα και έναν γάιδαρο, θα περιλούσουν τον δικτάτορα τέως Εύζωνα με αχυρο-πουπουλένιες μπάλες μελιού, θα παίξουν κρυφτούλι με τον τρελάρα τον χωροφύλακα και τους αστυνομικούς, θα πάρουν πίσω τα βιβλία τους απ’ τον παπά Ισίδωρο και θα φέρουν τα πάνω κάτω στον παραθαλάσσιο οικισμό. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που περιγράφει με χιούμορ και αμεσότητα τα γεγονότα από τις πρώτες μέες της δικτατορίας μέχρι και την εισβολή των τανκς στο Πολυτεχνείο… 

Ένα γεμάτο δράση, αλλά και συναίσθημα παραμύθι, που ανήκει πλέον στα κλασικά κείμενα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας για παιδιά ανανέωσε μ’ έναν εντελώς απροσδόκητο τρόπο ο συγγραφέας Μάνος Κοντολέων.  Το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα κυκλοφόρησε το 1979 µε τίτλο «Ο Φωκίων ήταν ελάφι», του οποίου απόσπασμα θα βρείτε και στο βιβλίο της γλώσσας της Πέμπτης Δημοτικού. Καθώς συµπληρώνονται σαράντα χρόνια από τότε, το ίδιο εκείνο βιβλίο επανακυκλοφορεί αλλά µε µια εντελώς νέα µορφή, τόσο ως προς το κείµενο όσο και ως προς την εικονογράφηση, και µε άλλον τίτλο – «Ο Φωκίων δεν ήταν ελάφι» (εκδόσεις Πατάκη, εικονογράφηση Μυρτώ Δεληβοριά). Τι σημαίνει, όμως, αυτό το δεν που εισχώρησε στον τίτλο;

Μέσα στα σαράντα αυτά χρόνια ο Μάνος Κοντολέων έχει γράψει πάρα πολλά βιβλία (για παιδιά, νέους, ενήλικες). Κάποια από αυτά έχουν µεταφραστεί σε άλλες γλώσσες. Κάποια έχουν βραβευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ο ίδιος απέκτησε παιδιά κι εγγόνι. Από τότε µέχρι σήµερα έχει γίνει πιο µαχητικός – υποστηρίζει µε πάθος τις αξίες της ελευθερίας και του σεβασµού. Οπότε και αποφάσισε µε ένα δεν αυτό το πιστεύω του να το εκφράσει.

«Ο Φωκίων δεν ήταν ελάφι» είναι μια συµβολική ιστορία που μεταφέρει στο σήμερα και στο αύριο μια ιστορία 45 χρόνων και αναφέρεται στον οικουμενικό αγώνα των ανθρώπων για δικαιοσύνη και ελευθερία. Ο Φωκίων -ένα παλικάρι που μοιάζει με ελάφι- έρχεται από μια φανταστική χώρα, όπου οι άνθρωποι συνομιλούν με τα ζώα. Ο Φωκίων συνειδητοποιεί πως υπάρχουν τόποι όπου κάποιοι στερούν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των άλλων κατοίκων. Και αποφασίζει να δράσει. Οι περιπέτειες οι δικές του και των φίλων του φέρνουν στον νου του αναγνώστη συνθήκες παρόμοιες με αυτές που έχουμε ζήσει και στον τόπο μας -χούντα των συνταγματαρχών και εξέγερση του Πολυτεχνείου, τουρκική εισβολή στην Κύπρο- αλλά και σε άλλα μέρη της γης.

Για μικρότερα παιδιά, εξαιρετικό είναι το βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου “Η κυρά-Δημοκρατία”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ. Την κυρά Δημοκρατία όλοι την αγαπούν στο μικρό χωριό, γι” αυτό τη διάλεξαν για αρχηγό. Τι θα συμβεί όμως όταν η κυρία Ρία η Δικτατορία πάρει με τη βία όλη την εξουσία; Μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν ευτυχισμένοι χωρίς τη Δημοκρατία; Ένα παραμύθι για να εξηγήσουμε στα παιδιά την αξία της Δημοκρατία και για να θυμόμαστε ότι όλοι μαζί, όλοι μαζί, είμαστε πάντα πιο δυνατοί.

Λατρεμένο παραμύθι που περνάει τα πρώτα μηνύματα για τις έννοιες της δημοκρατίας και της δικτατορίας στα παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας είναι η Ντενεκεδούπολη της Ευγενίας Φακίνου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Η Ντενεκεδούπολη είναι μια πολιτεία αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Δεν είναι φτιαγμένη από τούβλα, πέτρες, τσιμέντο ή γυαλί. Είναι ολόκληρη φτιαγμένη από ντενεκέδες. Και μένουν σ΄αυτή, τι… άλλο; Ντενεκεδάκια. Άδεια, σκουριασμένα, παλιά ντενεκεδάκια. Βρέθηκαν όλα πεταμένα σ’ ένα σκουπιδότοπο κι αποφάσισαν να φτιάξουν τη δική τους πολιτεία, για να μένουν μόνα τους και να ‘χουν την ησυχία τους. Τα ντενεκεδάκια που μένουν εδώ έχουν περίεργα ονόματα: Σαρδέλας, Μηλίτσα, Βουτυρένιος, Σοφός, Οκέυ-μπαμ-μπαμ. Ο Σαρδέλας είχε πριν τον πετάξουν σαρδέλες, η Μηλίτσα είχε κομπόστα μήλο, ο Βουτυρένιος βούτυρο, ο Οκέυ-μπαμ-μπαμ είχε κόκα-κόλα κι ο Σοφός είχε μέσα του καφέ. Ζούσαν όλα πολύ ευτυχισμένα στην Ντενεκεδούπολη, ώσπου μια μέρα… Αν δεν έχετε το βιβλίο, μπορείτε να το ακούσετε εδώ και εδώ.

 

Κλασικό και αγαπημένο μου παιδικό βιβλίο, που πρωτοδιάβασα στη δευτέρα δημοτικού και ακόμα ανατρέχω στις σελίδες του είναι “Τα γενέθλια”, της Ζωρζ Σαρρή, από τις εκδόσεις Πατάκη. Μιλάει για την ιστορία της  Άννας, που τα όγδοα γενέθλιά της στις 22 Απριλίου 1967 καταστρέφονται από τα τανκς που βγήκαν στην Αθήνα την παραμονή. Μέσα από τα μάτια της μικρής (το alter ego  της κόρης της Ζωρζ Σαρρή, της πρόωρα χαμένης συγγραφέως, μουσικού και μεταφράστριας Μελίνας Καρακώστα) παρακολουθούμε το κλίμα εκείνης της εποχής και μαθαίνουμε τι θα πει ελευθερία.

Για λίγο μεγαλύτερα παιδιά προτείνουμε το “Κάτω απ’ την καρδιά της” της Βούλας Μάστορη, πάλι από τον Πατάκη, που αποτελεί ένα χρονικό της εφταετίας (1967-1974) όπως το διηγείται ένα έμβρυο που αρνιέται να γεννηθεί “όσο είναι η χούντα απέξω”. Δείτε εδώ και τη σχετική ανάρτηση στο blog της συγγραφέως voulamastori-kato-apo-tin-kardia-tis.blogspot.com. 

“Μαμά, τι έγινε στο Πολυτεχνείο;”. Πρόκειται για ένα καταπληκτικό βιβλίο της Μαρίας Καλογεράκη σε εικονογράφηση της Λιάνας Μερτζάνη από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Η συγγραφέας, ξεκινώντας από τον εαυτό της όντας παιδί όταν έγινε η εξέγερση του Πολυτεχνείου, έφτασε μέσω της κόρης της να συναντηθεί και να επικοινωνήσει με ερωτήματα και απαντήσεις με όλα τα παιδιά που είναι δύσκολο να καταλάβουν σήμερα πια εκείνα τα γεγονότα και βρήκε τον τρόπο να πει την αλήθεια μιλώντας παραμυθένια στα παιδιά.

Εξαιρετική επιλογή τόσο για τους εφήβους όσο και για εμάς τους γονείς είναι το βιβλίο των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ με τίτλο “Το μελάνι που φωνάζει”, μια ανθολογία κειμένων σε επιμέλεια του Ηλία Γκρη για το πώς αποτυπώθηκε στη λογοτεχνία η εξέγερση του Πολυτεχνείου και ο απόηχός της. Μεταξύ άλλων ανθολογούνται: ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ο Νίκος Γκάτσος, ο Έκτωρ Κακναβάτος, ο Μανόλης Πρατικάκης, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Τάκης Σινόπουλος, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, ο Βασίλης Βασιλικός, η Ρέα Γαλανάκη, η Λιλή Ζωγράφου, ο Νίκος Κάσδαγλης, ο Αλέξανδρος Κοτζιάς, η Μάρω Δούκα, ο Γιώργος Ιωάννου, η Μαργαρίτα Λυμπεράκη, ο Δημήτρης Νόλλας, ο Κώστας Ταχτσής, η Ευγενία Φακίνου, ο Γιώργος Χειμωνάς, ο Νίκος Χουλιαράς κ.ά. Αυθεντικό φωτογραφικό υλικό πλαισιώνει τα κείμενα του τόμου.

 

Πάλι μέσα από το ιδιαίτερα ενδιαφέρον τηλεοπτικό αρχείο της ΕΡΤ μπορούμε να παρακολουθήσουμε εδώ το αφιέρωμα στην 5η επέτειο της εξέγερσης μέσα από το φακό Ελλήνων και ξένων οπερατέρ, αυτοπτών μαρτύρων των γεγονότων. Το κινηματογραφικό υλικό του ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει στιγμιότυπα από τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, από το συγκεντρωμένο πλήθος και από τα αντιδικτατορικά συνθήματα. Μέσα από το ντοκιμαντέρ, παρακολουθούμε το χρονικό των γεγονότων με εικόνες από το προαύλιο του Πολυτεχνείου και τους εσωτερικούς χώρους, την αίθουσα του ραδιοφωνικού πομπού, τα αμφιθέατρα, ακούμε συνεντεύξεις και δηλώσεις των φοιτητών σε Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους, ξαναζούμε την πορεία των εργαζομένων και των σπουδαστών το πρωί της 16ης Νοεμβρίου αλλά και τη σκηνή την ίδια νύχτα της επέμβασης του στρατού και της εισβολής του τανκ, που κάλυψε ολλανδικό τηλεοπτικό συνεργείο από το απέναντι ξενοδοχείο. Περιέχονται, επίσης, σκηνές που γυρίστηκαν κατ’ εντολήν της στρατιωτικής δικτατορίας από την έξοδο του τανκ από το Πολυτεχνείο λίγο μετά την εισβολή και από την επόμενη ημέρα της καταστολής της εξέγερσης και της κήρυξης του στρατιωτικού νόμου.

Ακόμα, μπορούμε να παρακολουθήσουμε την ταινία-αφιέρωμα του Νίκου Καβουκίδη στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αλλά κυρίως στο δραματικό τέλος της, με τους νεκρούς μετά την εισβολή του τανκ. Στην ταινία έχουν ενταχθεί πραγματικά πλάνα-ντοκουμέντα από τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973. Παρακολουθούμε στιγμές από τις εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν ως επέτειοι μνήμης και τις μαχητικές διαδηλώσεις που ακολούθησαν. Στο αφιέρωμα αυτό σημαντικά και ιστορικά είναι τα πλάνα από τα γεγονότα που ακολούθησαν το Πολυτεχνείο, όπως η πτώση της Χούντας, ο ερχομός του Καραμανλή, η επιστροφή των εξόριστων αριστερών, η πρώτη δημοκρατική προεκλογική εκστρατεία, η ορκωμοσία της πρώτης δημοκρατικής κυβέρνησης, το τηλεοπτικό διάγγελμα του τέως βασιλιά, η κηδεία του ποιητή Κ. Βάρναλη με την πορεία που ακολούθησε και οι διαδηλώσεις για τα θέματα παιδείας.

Φυσικά, το youtube μάς προσφέρει πολύ υλικό. Ενδεικτικά, προτείνουμε το παραλήρημα του δικτάτορα Παπαδόπουλου, το βίντεο-αφιέρωμα στους φοιτητικούς αγώνες, το ακουστικό ντοκουμέντο από την εισβολή του τανκ στο χώρο του Πολυτεχνείου με τη συγκλονιστική φωνή του Δημήτρη Παπαχρήστου και το αντίστοιχο οπτικό ντοκουμέντο, την εκπομπή Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα καθώς και ένα φιλμάκι του 1ου Ενιαίου Λυκείου Νέας Ιωνίας με τίτλο Ραδιοφωνικές μνήμες του Πολυτεχνείου (1973), φτιαγμένο για την 30η επέτειο της Εξέγερσης.

Επιπλέον, μέσα από το youtube μπορούμε να φέρουμε τα παιδιά μας σε επαφή με τις μουσικές που σφράγισαν την περίοδο της Χούντας και παραμένουν επίκαιρες μέχρι και σήμερα.

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

Το ακορντεόν  

Ο δρόμος

Ένα το χελιδόνι

Θα σημάνουν οι καμπάνες

Οι πρώτοι νεκροί

Το γελαστό παιδί 

Το σφαγείο 

Ο στρατιώτης 

Ο λεβέντης 

Είμαστε δυο

Πότε θα κάνει ξαστεριά 

Προσκύνημα (Ορέστη απ” το Βόλο) 

ΠΗΓΗ: https://www.talcmag.gr/ekpaideysi/milame-sta-paidia-gia-to-polytechneio/

Εκπαιδευτικός: Κουτσωνάκη Σωτηρία

Συνδετικές Λέξεις

 Μια ωραία ιδέα είναι τα παιδιά να έχουν κατά τη διάρκεια της παραγωγής γραπτού λόγου, ένα

φυλλαδιάκι με όλες τις συνδετικές λέξεις – φράσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν.

Ένα σχετικό φυλλάδιο είναι το εξής:

https://drive.google.com/file/d/1IYve0LGCm780mrLLQvQ3T3Wb-

NjbUxIK/view?fbclid=IwAR3XcFWGD4ND35H87Yx5qkaki-

kjVNwJZZdbLlKRarZVunIRE0Sx2ZfGr98

Νάσια Αλεξανδρίδη

Ε’2

6 αρνητικά πράγματα που λέτε στο παιδί νομίζοντας ότι είναι θετικά

 Και τι να πείτε που να είναι σωστό

Έρευνες δείχνουν ότι θετικές εκφράσεις που λένε οι γονείς στα παιδιά τους θεωρώντας ότι τους κάνουν καλό επιτελούν ακριβώς το αντίθετο: όχι μόνο δεν βοηθάνε, αλλά έχουν και αρνητικά αποτελέσματα!

Ο λόγος που δεν κάνουν καλό; Επειδή αυτές οι φράσεις είναι θετικές μόνο επιφανειακά και στην πραγματικότητα δεν βοηθάνε το παιδί να χτίσει εσωτερικό σύστημα πλοήγησης στον κόσμο και τη ζωή.

1. Μπράβο!

Γονείς, συγγενείς και δάσκαλοι λένε τόσο συχνά «μπράβο», που τελικά χάνει την αξία του! Λέγοντας «μπράβο» σε ένα παιδί για το κάθε τι που κάνει, μικρό ή μεγάλο, με ή χωρίς προσπάθεια, το παιδί μαθαίνει ότι αυτό είναι απλώς μια έκφραση και δεν το συνδέει πραγματικά και βαθιά με κάτι που το ίδιο έχει κάνει. Συνήθως τα παιδιά ακούνε πολλά «μπράβο» για τα αυτονόητα, οπότε δεν έχουν κάτι ουσιαστικό για να αισθάνονται περήφανα για τον εαυτό τους.

Τι να πείτε αντί για «μπράβο»

Δεν χρειάζεται να επικεντρώνεστε πάντα στο αποτέλεσμα. Εξίσου σημαντικό είναι να επαινέσετε την καλή προσπάθεια: «βλέπω ότι πραγματικά συγκεντρώθηκες», «αυτή είναι στ’ αλήθεια μια καλή προσπάθεια», κλπ., δηλώσεις που δείχνουν στο παιδί ότι η προσπάθεια είναι πολύ σημαντική για να φτάσει στο αποτέλεσμα. Με αυτό τον τρόπο τονώνετε την αυτοπεποίθηση του παιδιού και του δίνετε να καταλάβει ότι έχει τον έλεγχο της ζωής του.

2. Είσαι καλό παιδί!

Εννοείται ότι το παιδί σας είναι καλό, όπως και όλα τα παιδιά του κόσμου! Οι περισσότεροι γονείς επαινούν το παιδί τους αφότου κάνει κάτι σωστά, λέγοντάς του «είσαι καλό παιδί» πιστεύοντας ότι έτσι τονώνουν την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή του. Δυστυχώς, αυτό είναι λάθος, γιατί έτσι το παιδί νομίζει ότι είναι καλό αποκλειστικά και μόνο επειδή έκανε το σωστό, πχ πήρε καλό βαθμό/μίλησε ευγενικά/έμαθε ποδήλατο, κλπ. Έτσι όμως, το παιδί δεν αποκτά το λεγόμενο «εσωτερικό κέντρο ελέγχου», δηλαδή δεν καταλαβαίνει ότι το ίδιο είναι άξιο και ορίζει τη ζωή του, αλλά περιμένει την εξωτερική επιβράβευση για να νιώσει όμορφα.

Τι να πείτε αντί για «Είσαι καλό παιδί»

Επαινέστε τη συμπεριφορά, όχι το παιδί! Η διαφορά είναι τεράστια: το παιδί καταλαβαίνει ότι το αγαπάτε και ότι το θεωρείτε καλό και άξιο άτομο άσχετα από τις επιδόσεις του. Έτσι, επαινώντας τη συμπεριφορά, ουσιαστικά δείχνετε στο παιδί τι έκανε σωστά και σε ποια κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθεί, χωρίς να το κρίνετε ως άνθρωπο (δηλαδή αν δεν είχε μιλήσει ευγενικά θα ήταν κακό παιδί;). Έτσι, λέγοντάς του για παράδειγμα «παρατήρησα τι ευγενικά που μίλησες» βοηθάτε το παιδί να καταλάβει τι έκανε σωστά και μόνο του να κρίνει αν πρέπει να συνεχίσει αυτή τη συμπεριφορά.

3. «Είσαι πολύ έξυπνος!»

Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι όταν γονείς και δάσκαλοι επαινούν ένα παιδί γενικά και αόριστα λέγοντάς του ότι είναι έξυπνο, στην ουσία το μπλοκάρουν από το να είναι δημιουργικό και να προσπαθεί στα δύσκολα, επειδή δεν επιθυμεί να χάσει τη θετική αυτή αξιολόγηση που του έκαναν.

Τι να πείτε αντί για «Είσαι πολύ έξυπνος»

Είναι προτιμότερο να επαινέσετε το παιδί για την προσπάθεια, να του δώσετε να καταλάβει ότι έχει ικανότητες, αλλά παράλληλα να κάνετε τη σύνδεση ότι η εξυπνάδα από μόνη της δεν αρκεί, χρειάζεται προσπάθεια και δουλειά. «Βλέπω ότι έλυσες σωστά όλα τα προβλήματα με πολλαπλασιασμό, που σημαίνει ότι κατάλαβες την έννοια του πολλαπλασιασμού και έμαθες τους πίνακες», «Δεν έκανες ούτε ένα λάθος στην ορθογραφία, οπότε καταλαβαίνω ότι μελέτησες καλά».

4. «Τι ωραία ζωγραφιά/κατασκευή/χειροτεχνία!»

Ειδικά στον τομέα της τέχνης, όταν επαινείτε το τελικό αποτέλεσμα του κόπου του παιδιού, στην ουσία κάνετε μία αξιολογική κρίση και εκτίμηση από τη μεριά σας, σαν να είστε εσείς ο ειδικός και το παιδί ο άσχετος. Πολλές φορές ο γονιός λέει «καταπληκτική ζωγραφιά! Πολύ μου αρέσει η βάρκα που έκανες» και το παιδί, προσβεβλημένο απαντάει «μα δεν είναι βάρκα! Δε βλέπεις; Είναι διαστημόπλοιο». Τα περισσότερα μικρότερα παιδιά που δεν ζωγραφίζουν ή δεν κάνουν «τέλειες» χειροτεχνίες έχουν επίγνωση των ικανοτήτων τους και ο έπαινός σας ακούγεται ψεύτικος. Το παιδί μπορεί να αντιδράσει με ένα «είναι χάλια» και να χαλάσει το έργο του ή να χάσει το ενδιαφέρον του. Ο λόγος που δεν είναι καλή ιδέα να επαινείτε το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι έτσι βάζετε φρένο στη φαντασία και τη δημιουργικότητα του μικρού καλλιτέχνη.

Τι να πείτε αντί για «Τι ωραία ζωγραφιά/κατασκευή/χειροτεχνία»

Αντί να κρίνετε το έργο ή να βιαστείτε να μαντέψετε τι είναι ή να δώσετε οδηγίες για το πώς να το βελτιώσει (βάλε εδώ λίγο κίτρινο ακόμα, να μένεις μέσα στις γραμμές όταν ζωγραφίζεις, που ακούστηκε μωβ ήλιος; κ.λπ.), είναι προτιμότερο να κάνετε παρατηρήσεις ή ερωτήσεις στο παιδί. «Βλέπω διάλεξες πολλές αποχρώσεις του γαλάζιου», «Πες μου για τη ζωγραφιά σου, ποια είναι η ιστορία της», «Τι σου έδωσε έμπνευση γι’ αυτό το έργο;». Με αυτό τον τρόπο βοηθάτε το παιδί να αποκτήσει ένα δικό του πλαίσιο αναφοράς, να κρίνει το ίδιο το έργο του και να σκεφτεί πάνω σε αυτό, καθώς και να αποφασίσει πώς θα συνεχίσει καλλιτεχνικά αργότερα.

5. «Σταμάτα τώρα αμέσως, γιατί αλλιώς…»!

Ίσως αυτή να είναι η συχνότερη απειλή που εκτοξεύουν οι γονείς στα παιδιά τους για να τα κάνουν να σταματήσουν κάτι αρνητικό. Οι γονείς πιστεύουν ότι είναι καλή ιδέα επειδή το λένε πολιτισμένα και δεν τσακώνονται με το παιδί. Στην πραγματικότητα όμως, κάνουν κακό στο παιδί τους γιατί, καταρχήν, το απειλούν και με τη συμπεριφορά τους του δείχνουν ότι και το ίδιο μπορεί να απειλεί άλλους, πιο αδύναμους από το ίδιο για να τους αναγκάσει να κάνουν κάτι που δεν θέλουν.

Το άλλο μεγάλο πρόβλημα με τις απειλές είναι ότι, συνήθως, είναι παράλογες και ο γονιός αναγκάζεται να μην κάνει αυτό που απείλησε ότι θα κάνει πάνω στα νεύρα του, με αποτέλεσμα να γίνεται αναξιόπιστος και το παιδί να αντιλαμβάνεται ότι κάθε φορά που ο γονιός ξεκινάει με το «Σταμάτα τώρα αμέσως, γιατί αλλιώς…» είναι μόνο λόγια και τελικά δεν γίνεται τίποτα αρνητικό.

Τι να πείτε αντί για «Σταμάτα τώρα αμέσως, γιατί αλλιώς…»

Μερικές φορές η απειλή φαίνεται να είναι ο μοναδικός τρόπος να σταματήσει ο γονιός μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά. Ωστόσο, καλύτερη προσέγγιση που βοηθάει το παιδί να κινηθεί προς τη σωστή συμπεριφορά (και σταδιακά να την εμπεδώσει) είναι το να δείξει ο γονιός στο παιδί εναλλακτικές. «Αν δεν μπορείς να μοιραστείς αυτό το παιχνίδι που διάλεξε πρώτος ο μικρός σου αδερφός, θα πρέπει να βρούμε μια λύση, γιατί δε γίνεται να τσακώνεστε. Μπορείς να υποχωρήσεις, να του το αφήσεις για λίγο και μετά να έρθει η σειρά σου να το πάρεις. Μπορείς να βρεις κάποιο άλλο παιχνίδι να παίξεις τώρα. Μπορείς να προτείνεις εσύ μία δίκαιη λύση. Αν δεν βρεθεί λύση, θα αναγκαστώ να πάρω το παιχνίδι και από τους δυο σας, για να μην τσακώνεστε». Με αυτό τον τρόπο βοηθάτε το παιδί να βρει λύση και να καλλιεργήσει σωστή συμπεριφορά, ενώ και εσείς και το παιδί βγαίνετε κερδισμένοι.

6. Δωροδοκία

Πόσες φορές δεν λένε οι γονείς «αν κάνεις (ή αν δεν κάνεις) αυτό, τότε θα σου δώσω εκείνο», που, ουσιαστικά, είναι δωροδοκία στην πιο απλή της μορφή! Η δωροδοκία έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να λύσει το πρόβλημα εκείνη τη στιγμή, όμως δεν βοηθάει το παιδί να μάθει να βρίσκει λειτουργικές λύσεις, να συνεργάζεται και να κάνει πράγματα επειδή βασίζονται σε κάποιους κανόνες ή επειδή το ίδιο έχει ένα σύστημα αξιών (που του το μετέδωσαν οι γονείς).

Τι να πείτε αντί για «αν κάνεις (ή αν δεν κάνεις) αυτό, τότε θα σου δώσω εκείνο»

Βοηθήστε το παιδί να καταλάβει ότι η συμπεριφορά που προσπαθείτε να του διδάξετε έχει από μόνη της αξία και ότι με το να την εντάξει στο ρεπερτόριό του, το παιδί θα ανταμειφθεί ηθικά, θα αναγνωριστεί σαν άτομο και θα έχει έναν σημαντικό ρόλο.

Έτσι, αντί να δωροδοκήσετε το παιδί που δεν θέλει να κάνει τα μαθήματά του λέγοντάς του «Αν διαβάσεις τα μαθήματά σου θα πάμε στο πάρκο», μπορείτε να του πείτε «Πρώτα πρέπει να τελειώσεις αυτά που σας έβαλε η δασκάλα και μετά, αν έχουμε χρόνο, θα πάμε στο πάρκο». Με αυτή τη λίγο διαφορετική διατύπωση, όχι απλώς δεν δωροδοκείτε το παιδί, αλλά το βοηθάτε να δει τις συνέπειες των επιλογών και των πράξεων του. Επιπλέον, δεν κινδυνεύετε να σας έρθει κάποια στιγμή μπούμερανγκ η δωροδοκία, όταν το παιδί σας πει «Δεν πρόκειται να κάνω τα μαθήματά μου αν δε με πας στο πάρκο».

Αλλάζοντας λίγο τον τρόπο επικοινωνίας με το παιδί σας και φροντίζοντας η διατύπωση αυτών που του λέτε να είναι εποικοδομητική, θα μπορέσετε να το βοηθήσετε να βελτιώσει τη συμπεριφορά του, να αυξήσει την αυτοπεποίθησή του, και να αποκτήσει εσωτερικό σύστημα αξιών και ανταμοιβής. Επιπλέον, με αυτές τις στρατηγικές έρχεστε πιο κοντά στο παιδί σας και ενισχύετε το συναισθηματικό σας δεσμό.

Δρ Λίζα Βάρβογλη
Ψυχολόγος – Συγγραφέας Παιδικών Βιβλίων

Πηγή: greekpsychologypages.blogspot.com.cy

Εκπαιδευτικός: Κουτσοπούλου Φωτεινή