«Το χαλασμένο τηλέφωνο»

 Το γεγονός ότι οι μαθητές μας πια βρίσκονται στην Δ’ τάξη κι αυτό σημαίνει ότι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι μεγαλώνουν και κάτι διαφορετικό συμβαίνει τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά τους… καθώς και το γεγονός ότι αυτή ακριβώς η αλλαγή έχει αρχίσει να διαταράσσει τα «νερά», όσον αφορά τις μεταξύ τους σχέσεις, επέλεξα να κάνω μια δραστηριότητα – παιχνίδι που ίσως ακουστεί λίγο παλιομοδίτικη, όμως προσωπικά τη θεώρησα πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά… «Το χαλασμένο τηλέφωνο».

Ναι, καλά βλέπετε! Καλά όλα αυτά τα ερεθίσματα της εικόνας και του ήχου που δέχονται καθημερινά από τα οπτικοακουστικά μέσα τα παιδιά μας, κάποιες φορές όμως χρειάζεται και κάτι πιο πρακτικό. Αυτή λοιπόν θεώρησα πως είναι η φορά που θα πρέπει να κάνω κάτι άμεσα για να περιορίσω  και εν τέλει να εξαλείψω το φαινόμενο του «χαλασμένου τηλεφώνου» ή αλλιώς  «ακούω και μεταφέρω τα γεγονότα όπως θέλω για τους συμμαθητές μου», με αποτέλεσμα να τους πληγώνω. 

Έτσι λοιπόν ξεκίνησα να τους ρωτάω αν ξέρουν πώς παίζετε το παιχνίδι αυτό. Κάποια μου απάντησαν θετικά, ενώ άλλα αρνητικά λέγοντας πως το παιχνίδι αυτό το έπαιζαν οι γονείς τους κάποτε. Χωρίς να εξηγήσω γιατί και πώς, όπως ήταν όλοι οι μαθητές καθισμένοι στα θρανία τους, ξεκίνησα πρώτη λέγοντας χαμηλόφωνα μια πρόταση στον πρώτο μαθητή που βρισκόταν μπροστά μου. Εκείνος την μετέφερε στον διπλανό του, ο διπλανός του στον επόμενο… μέχρι που φτάσαμε στον τελευταίο, ο οποίος είπε δυνατά αυτό που είχε ακούσει… 

Όπως ήταν αναμενόμενο, ό,τι ειπώθηκε αρχικά, κατέληξε εντελώς διαστρεβλωμένο, με τους μαθητές μου από κάτω να γελούν αρχικά και έπειτα να μένει ένα έκπληκτο βλέμμα στα πρόσωπά τους. Τότε ήταν η στιγμή που τους εξήγησα ότι ακριβώς αυτό συμβαίνει κι όταν μεταφέρουμε κάτι που οι ίδιοι δεν έχουμε ακούσει ή δεν έχουμε δει, το οποίο συνεχίζει να αναπαράγεται κι από άλλους ανθρώπους. 

Τότε ήταν που έμειναν ακόμα πιο έκπληκτοι και τα χεράκια τους σηκώθηκαν με μιας για να μοιραστούν τις σκέψεις, τα συναισθήματά τους και κάποιες εμπειρίες τους. 

Μπορώ να πω πως έδειξαν να το καταλαβαίνουν και πλέον το ζήτημα αυτό να έχει πάψει να μας απασχολεί. Σε κάθε περίπτωση θέλω να τονίσω ότι ακόμα και από κάτι μικρό κι απλό οι μαθητές μας είναι σε θέση να μάθουν, αρκεί να το δοκιμάσουν έμπρακτα και οι ίδιοι… μια προσπάθεια θα σας πείσει!

Εκπαιδευτικός: Φένδρου Ζωή