Υπάρχουν στιγμές στη σχολική
καθημερινότητα που ξεπερνούν τα μαθήματα και τα βιβλία. Είναι εκείνες οι
στιγμές που μια απλή ιστορία ή μια μικρή φράση μάς θυμίζει γιατί η εκπαίδευση
δεν είναι μόνο γνώση, αλλά και η ευκαιρία να μιλήσουμε για τον άνθρωπο, για τον
σεβασμό, για την αξία που κουβαλά ο καθένας μέσα του.
Η ιστορία «Η αληθινή αξία
του δαχτυλιδιού» του Χόρχε Μπουκάι έγινε αφορμή να σταθούμε λίγο παραπάνω
σε αυτήν την ιδέα, ότι η αξία του ανθρώπου δεν μετριέται, δεν εξαρτάται από τη
γνώμη των άλλων αλλά απλώς υπάρχει.
Από εκεί γεννήθηκε η
δραστηριότητα «Θα θυμάμαι πάντα ότι αξίζω…».
Αφού ολοκληρωθεί η ανάγνωση
της ιστορίας, κάθε μαθητής κρατά ένα μικρό πινακάκι, που λειτουργεί και σαν
καθρέφτης και γράφει τη δική του φράση.
«Θα θυμάμαι πάντα ότι αξίζω…ακόμα
κι όταν κάνω λάθη…γιατί προσπαθώ κάθε μέρα…όταν βοηθώ τους άλλους…γιατί έχω
καλή καρδιά…όταν δε φοβάμαι να ξαναδοκιμάσω.»
Όταν σηκώνονται όλα μαζί, τα
πινακάκια σχηματίζουν έναν ζωντανό «τοίχο αξίας», με ένα κοινό μήνυμα: «ότι
όλοι αξίζουμε, ακόμη κι αν καμιά φορά το ξεχνάμε».
Όπως γράφει ο Marcus Luther στο άρθρο της Edutopia «How to Create a Values-Driven Classroom», όταν οι μαθητές έχουν χώρο να εκφράσουν και να μοιραστούν τις αξίες τους, το κλίμα της τάξης αλλάζει ενώ η μάθηση γίνεται πιο αληθινή, γιατί βασίζεται σε σεβασμό, εμπιστοσύνη και κοινή ανθρωπιά.
https://www.edutopia.org/article/create-values-driven-classroom
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου