Το βιβλίο «Αγαπητέ Θεέ»
αφηγείται την ιστορία ενός εφτάχρονου παιδιού που οδεύει προς τον θάνατο.
Αφηγητής σε πρώτο πρόσωπο είναι ο ίδιος ο Όσκαρ, που, λόγω της κατάστασής του, έχει
αποκτήσει τη διορατικότητα και την ωριμότητα ενός ενήλικου ανθρώπου. Το κείμενο
εγείρει σκέψεις απέναντι στη σημασία της ανθρώπινης της ζωής και το παροδικό
της ανθρώπινης ύπαρξης. Συνάμα, αυτό το ανάγνωσμα βοηθά εμάς τους
εκπαιδευτικούς να αντιληφθούμε εναργέστερα τον υποστηρικτικό μας ρόλο. Όπως η
θεία Ροζ, στόχος μας είναι να οπλίσουμε
τα παιδιά με θάρρος απέναντι στη ζωή, ενθαρρύνοντάς τα να εκδηλώνουν τις
σκέψεις και τα συναισθήματά τους.
Απόσπασμα:
«Αγαπητέ
Θεέ,
Με
λένε Όσκαρ, είμαι δέκα χρονών, έχω βάλει φωτιά στη γάτα, στο σκύλο, στο σπίτι
(αν δεν κάνω λάθος έχω ψήσει και τα χρυσόψαρα), κι αυτή είναι η πρώτη φορά που
σου γράφω, γιατί μέχρι σήμερα, λόγω του σχολείου, δεν είχα χρόνο.
Σου
το λέω ευθύς εξαρχής: σιχαίνομαι να γράφω. Για να γράψω, πρέπει πραγματικά να
είμαι αναγκασμένος να το κάνω· γιατί το γράψιμο είναι γιρλάντα και στολίδι και
μεταξωτή κορδέλα. Τι άλλο είναι το γράψιμο από ένα ωραιοποιημένο ψέμα; Το
γράψιμο είναι για τους μεγάλους»
Ιστότοπος με ολόκληρη
την αφήγηση: http://users.uoa.gr/~nektar/arts/prose/eric_emmanuel_schmitt_oscar_et_la_dame_rose.htmΕκπαιδευτικός Λιανού Μαρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου