Όταν το παιδί ήταν παιδί

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
δεν ήξερε ότι ήταν παιδί,
ολα ηταν ενα μερος της ψυχης,
και όλες οι ψυχές ήταν μία.

Εχοντας υπόψη "τo κακο" και τους ανθρώπους
υπάρχει αυτο που λεμε "κακο " πραγματικά;
Πώς γινεται να είμαι εγώ, ετσι οπως είμαι,
και να μην υπήρχα πριν γινω αυτο που ειμαι
και ότι κάποια μέρα, εγώ, οπως είμαι,
δεν θα είμαι πλέον αυτος που είμαι;

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
ξύπνησε μια φορά σε ένα ξενο κρεβάτι,
και τώρα κάνει το ιδιο ξανά και ξανά.
Πολλοί άνθρωποι, τότε, φαινόντουσαν όμορφοι,
τώρα ομως πολυ λίγοι, από καθαρή τύχη.

Είχε πλασει στο μυαλο του μια σαφή εικόνα του παραδείσου,
ενω τώρα το πολύ μπορει να μαντεψει,
δεν μπορούσε τοτε ουτε να διανοηθεί τη "μηδαμινοτητα"
ανατριχιάζει, ομως, σήμερα στη σκέψη αυτη.

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
επαιζε με ενθουσιασμό,
και, τώρα, έχει τον ιδιο ενθουσιασμο όπως και τότε,
μόνο όταν πρόκειται για τη δουλεια του.

Peter Handke

Η εικόνα μπορεί να συνδυαστεί με τις στροφές από το «Τραγούδι της παιδικής ηλικίας» σε στίχους του Peter Handke και να αποτελέσουν αφορμή για συζήτηση με τους μαθητές μας σχετικά με την αθωότητα και την άδολη αγάπη των παιδιών, να αναλογιστούμε κατά πόσο αυτά αλλάζουν, όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος και πως όντως πολλά στη ζωή αλλάζουν, κάποια όμως παραμένουν σταθερά κι αναλλοίωτα. Σημαντικό είναι να διατηρούμε την καρδιά μας γεμάτη με αλήθειες και αγάπη όσο κι αν τα χρόνια περνούν!

Εκπαιδευτικός: Βίκυ Ντόντου