Ένας Άραβας έμπορος είχε μια καμήλα με την οποία μετέφερε τα εμπορεύματα του από τη μία άκρη της ερήμου στην άλλη. Αυτό είναι ένα παραμύθι από τα παλιά τα χρόνια, κι εκείνα τα χρόνια οι καμήλες μπορούσαν ακόμη να μιλάνε. Λέει μια μέρα η καμήλα στον έμπορο:
- Αφεντικό, δούλεψα για σένα όλη μου τη ζωή. Δε νομίζεις ότι δικαιούμαι να
βγω στη σύνταξη τιμής ένεκεν; Πάρε μιαν άλλη καμήλα για τα ταξίδια σου και
άσε με εμένα να ξαποστάσω στο στάβλο.
Ο έμπορος της απάντησε γελώντας κατάμουτρα: «Θα δουλεύεις όσο σε βαστάνε τα πόδια σου να περπατάς. Κι όταν σταματήσεις, θα σε σκοτώσω». Έφυγαν λοιπόν για ένα μακρύ ταξίδι και, στη μέση της ερήμου, συνάντησαν μιαν ανεμοθύελλα. Η καμήλα διπλώθηκε και ο έμπορος καλύφτηκε πίσω από το σώμα της. Έμειναν έτσι δυο μέρες και δύο νύχτες. Όταν έπαψε η θύελλα, ο έμπορος είπε:
- Γρήγορα, ξεκινάμε. Διαφορετικά, ο ήλιος θα μας σκοτώσει. Δεν έχουμε άλλο νερό.
- Υπάρχει ακόμα νερό στην καμπούρα μου. Κόψε την και πιες, λέει η καμήλα.
Ο έμπορος της κόβει την καμπούρα και πίνει το νερό. Ξαναρχίζουν το ταξίδι, αλλά η καμήλα ήταν πολύ κουρασμένη.
- Δεν μπορείς πια να περπατήσεις, πρέπει να σε σκοτώσω, λέει ο έμπορος.
Η καμήλα δεν απάντησε. Επιτάχυνε το βήμα της, σχεδόν άρχισε να τρέχει, αλλά βγήκε απ' το δρόμο της κι οδήγησε το αφεντικό της σε μιαν άγρια όαση, όπου ζούσε μια βάρβαρη φυλή, που έπιασε σκλάβο τον έμπορο και του πέρασε αλυσίδες.
- Με πρόδωσες, φώναζε ο έμπορος σφίγγοντας τις γροθιές του.
- Μην περιμένεις να θερίσεις την αγάπη όταν σπέρνεις μόνο το μίσος. Εγώ σε έσωσα από το θάνατο κι εσύ θέλησες να με σκοτώσεις. Εγώ ήθελα να ήσουν αδελφός μου, αλλά εσύ θέλησες να είσαι μόνο αφέντης μου. Τώρα θα μάθεις κι εσύ τι σημαίνει να έχεις ένα αφεντικό. Κι έφυγε ολομόναχη για την έρημο. Οι Άραβες διηγούνται αυτή την ιστορία
για να διδάξουν στα παιδιά τους να αγαπάνε την καμήλα, όχι σαν ένα ζώο, αλλά σαν ένα φίλο τους.
Για το αρχείο με τις δραστηριότητες πάτησε εδώ
Εκπαιδευτικός Φωτεινή Κουτσοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου