Όταν ο «Γέρος» άφησε την τελευταία του πνοή…

Στα πλαίσια της συμπλήρωσης 176 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου ήρωα της Επανάστασης Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, μπορούμε να εργαστούμε με τα παιδιά μας πάνω σε αυτό το κείμενο, το οποίο θα αποτελέσει για εκείνα αφορμή να ασχοληθούν περαιτέρω με την ηγετική αυτή φυσιογνωμία.

ΚΕΙΜΕΝΟ

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν πέθανε από εχθρικό βόλι σε κάποια απ' τις τόσες μάχες που έδωσε. Ούτε στη λαιμητόμο όπου τον είχαν καταδικάσει οι δικαστές της κυβερνήσεως του Κωλέττη, ούτε στο υγρό και σκοτεινό κελί του φρουρίου του Ναυπλίου, όπου πέρασε 6 μήνες φυλακισμένος.

        Πέθανε στο σπίτι του στην Αθήνα, ανώδυνα, ειρηνικά και ανεπαίσχυντα, από εγκεφαλική συμφόρηση.

Ιδού πώς:

Τη βραδιά του θανάτου του ήταν προσκεκλημένος στο βασιλικό χορό του Παλατιού. Εκεί χόρεψε, έφαγε και ήπιε περισσότερο απ' ότι συνήθιζε, ευτυχής καθώς ήταν, αφού προ δύο ήμερων είχε παντρέψει το μικρότερο παιδί του, τον Κωνσταντίνο (Κολίνο). Μετά τον χορό γύρισε σπίτι του, το όποιο βρισκόταν πολύ κοντά στα Παλάτι, την σημερινή Βουλή των Ελλήνων.

        Έπαθε αποπληξία κατά τον ύπνο, "κατά την 4η ώρα της νύκτας". Δεν μπορούσε να κουνηθεί ούτε να μιλήσει, και μετά βίας ανέπνεε. Αν και ήρθαν οι καλύτεροι γιατροί της εποχής, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε περισσότερο απ' το να παρατείνουν τις στιγμές του.

        Η τελευταία του κουβέντα ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο: "Σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις".

Πέθανε σε ηλικία 73 ετών, στις 04/02/1843 και "ώρα 11η πρωινή".

Όλα τα μαγαζιά και τα εργαστήρια της Αθήνας έκλεισαν και πλήθος κόσμου συνέρεε στο σπίτι του. Οι παλαιοί συναγωνιστές του τον καταφιλούσαν και έκλαιγαν με αναφιλητά. Κηρύχθηκε τριήμερο δημόσιο πένθος. 

        Τον νεκρό τον έντυσαν με την στολή του Αντιστράτηγου, του έζωσαν το σπαθί, του φόρεσαν τσαρούχια, τον απίθωσαν στο φέρετρο και έβαλαν κάτω από τα πόδια του μία τουρκική σημαία! Στο ένα του πλάγιο έβαλαν τον ασημένιο του θώρακα, ενώ στο άλλο την περικεφαλαία του και τις σπαλέτες.

        Πάνω στο μνήμα, όπου αρχικά τοποθετήθηκε το σώμα του (πριν μεταφερθεί χρόνια αργότερα στην Τρίπολη) υπάρχει ακόμα και σήμερα η εξής επιγραφή: «Σιγά διαβάτη. Εδώ κοιμάται ο Γέρος του Μωριά. Τον ύπνο του μη του ταράξεις.»

ΕΡΓΑΣΙΕΣ

1.       Τι ήθελε να πει στο γιο του ο Κολοκοτρώνης με την τελευταία του κουβέντα;

2.       Γιατί τοποθετήθηκε η συγκεκριμένη σημαία στα πόδια του τη στερνή ώρα; Ποιος ο συμβολισμός;

 3.     Ενώνω τα επαγγέλματα με τις φράσεις. Τι μπορεί να είπε καθένας από αυτούς εκείνες τις ώρες;

Για να κατεβάσετε το αρχείο πατήστε εδώ