Η Mοναχική Kαμηλοπάρδαλη
Από τον Peter Blight
Εικονογράφηση: Michael Terry
Τα ζώα της ζούγκλας ζούσαν φιλικά και αγαπημένα. Κάθε πρωί, συναντιόντουσαν για να πουν τα νέα της ζούγκλας. Όλα έπαιρναν τη σειρά τους να μιλήσουν, αλλά κανένα δεν άκουγε την καμηλοπάρδαλη.
Η καμηλοπάρδαλη ήταν πάρα πολύ ψηλή. Μέχρι να κατεβάσει το κεφάλι της κοντά στο έδαφος για να μιλήσει, τα άλλα ζώα έχαναν το ενδιαφέρον τους και δεν άκουγαν.
Έτσι, η καμηλοπάρδαλη ψήλωνε τον μακρύ λαιμό της και περιπλανιόταν στη ζούγκλα. Όλη την ημέρα έψαχνε με το κεφάλι της στα δέντρα και έβρισκε και έτρωγε τα πιο γλυκά φύλλα.
Η καμηλοπάρδαλη δεν κατάλαβε ότι τα πουλιά τρόμαζαν, λόγω του μεγάλου κεφαλιού της, όταν εμφανιζόταν ξαφνικά στην κορυφή των δέντρων. Ούτε ήξερε ότι τα μικρά ζώα της ζούγκλας έτρεχαν να φύγουν, επειδή φοβόντουσαν μήπως τα πατήσει με τα μεγάλα της πόδια
Μετά, η μοναχική καμηλοπάρδαλη σταμάτησε να προσπαθεί να μιλήσει σε κάποιον. Αυτό συνεχίστηκε για όλο το υπόλοιπο του μεγάλου ξηρού καλοκαιριού.
Μετά από λίγο καιρό, έφτασε η εποχή των βροχών. Η βροχή συνεχιζόταν για ημέρες. Τα ζώα μαζεύτηκαν κάτω από τους θάμνους. Σε κάποια στιγμή, ο λαγός άκουσε έναν μακρινό βρυχηθμό. Αλλά κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί τι ήταν.
Η καμηλοπάρδαλη πλησίασε πάνω από τα κεφάλια των ζώων, κοντά στους θάμνους. Τα μεγάλα μάτια της φάνηκαν σαν πιατάκια και έσκυψε, έτσι ώστε να την ακούσουν τα φοβισμένα ζώα.
«Ο ποταμός πλημμυρίζει», είπε η καμηλοπάρδαλη. «Ένας τοίχος από νερό κατεβαίνει την κοιλάδα και σύντομα θα είναι εδώ».
«Τι μπορούμε να κάνουμε;», ρώτησε η γαζέλα. «Είναι πολύ αργά, για να τρέξουμε
μακριά».
«Σκαρφαλώστε εδώ πάνω», φώναξε η μαϊμού από την κορυφή ενός δέντρου. «Ο ποταμός δε θα φτάσει στα ψηλά κλαδιά».
Τα ζώα έτρεξαν να ανέβουν στα δέντρα. Μερικά, όμως, από τα ζώα δεν μπορούσαν να σκαρφαλώσουν στους γλιστερούς κορμούς των δέντρων. Τα νύχια και οι ουρές τους δε φτιάχτηκαν για σκαρφάλωμα στα δέντρα.
Τότε κατέβηκε μια ιδέα στην καμηλοπάρδαλη. Γονάτισε και είπε στα υπόλοιπα ζώα: «Ανεβείτε στην πλάτη μου. Όπου να’ ναι, το νερό φτάνει εδώ.».
Το νερό του πλημμυρισμένου ποταμού έφτασε πολύ κοντά στα ζώα. Ο πίθηκος πήδηξε πάνω στον λαιμό της καμηλοπάρδαλης και φώναξε στα άλλα ζώα να κάνουν το ίδιο. Το τριχωτό αγριογούρουνο ανέβηκε προσεκτικά. Τα ζώα βοηθούσαν το ένα το άλλο, για να ανέβουν με ασφάλεια στην καμηλοπάρδαλη.
Η καμηλοπάρδαλη άπλωσε τα πόδια της, καθώς το νερό πλημμύριζε τη ζούγκλα. Είχε τεντώσει τον μακρύ λαιμό της και τα τελευταία ζώα πρόλαβαν να πιαστούν στα κλαδιά. Το νερό χτύπησε στα δυνατά πόδια της καμηλοπάρδαλης και πιτσίλισε τα ζώα που ήταν πάνω στο δέντρο.
Σιγά σιγά η πλημμύρα έφυγε. Το νερό χάθηκε αργά αργά και ο ήλιος βγήκε πίσω από τα σύννεφα. Τότε, η καμηλοπάρδαλη κοίταξε ψηλά στα κλαδιά των δέντρων. Στη συνέχεια, τα ζώα γλίστρησαν στο έδαφος, κατρακυλώντας στην πλάτη της.
Από εκείνη την ημέρα, η καμηλοπάρδαλη δεν ήταν ποτέ ξανά μονάχη.
Η Μοναχική Καμηλοπάρδαλη-Ερωτήσεις
κατανόησης κειμένου
α) τους έτρωγε όλο το φαγητό
β) μπορούσε να τα πατήσει
γ)τους μιλούσε άσχημα
δ)είχε μεγάλο κεφάλι
________________________________________________________
Ασκήση
1)
του ποταμού --> ____________
το κλαδί --> ____________
τους κορμούς -->____________
των αγριογούρουνων --> _________________
την βροχή --> ______________
Εκπαιδευτικός: Μπουμποπούλου Αναστασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου