Σάββατο 28 Μαΐου 2022

Αφιέρωμα από τους μαθητές της Α΄ τάξης στους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές

Στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων που διοργανώνει το σχολείο μας, το Σάββατο 9 Απριλίου 2022, μαζευτήκαμε στο θέατρο των εκπαιδευτηρίων και παρουσιάσαμε ένα αφιέρωμα στους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές. Με τους μικρούς μας μαθητές κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, συλλέξαμε πληροφορίες και μάθαμε για τη ζωή και το ποιητικό έργο των ποιητών: Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργο Σεφέρη, Νίκο Γκάτσο, Γιάννη Ρίτσο και Νικηφόρο Βρεττάκο.

Εμπνευστήκαμε από τις εικόνες των ποιημάτων τους, φτιάξαμε εικαστικές δημιουργίες και τραγουδήσαμε και χορέψαμε μερικά από το πλήθος των ποιημάτων τους που έχουν μελοποιηθεί.

Παρακάτω θα δείτε κάποιες από τις δημιουργίες των παιδιών καθώς και τα λόγια της γιορτής.

Καλώς ήρθατε κοντά μας

στην ωραία συντροφιά μας.

Ποιήματα και τραγούδια θα σας πούμε

των μεγάλων ποιητών που σήμερα όλοι τιμούμε.


Ελάτε να σαλπάρουμε απόψε με το Φιλντισένιο καραβάκι που δίχως πανί και με οδηγό τον Μικρό Βοριά μας ταξιδεύει μέχρι τη Βενετία και μαζί αναφωνούμε:

«Λίγο ακόμα, λίγο ακόμα … λίγο ψηλότερα να σηκωθούμε» κρατώντας στο χέρι μας το άλλο έναν Μενεξέ.

Χορευτικό « Ο κύριος Μενεξές »

Μέσα από τη σημερινή γιορτή γνωρίσαμε τους σπουδαίους ποιητές Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργο Σεφέρη, Νίκο Γκάτσο, Γιάννη Ρίτσο και Νικηφόρο Βρεττάκο, εμπνευστήκαμε από τις εικόνες των ποιημάτων τους, φτιάξαμε εικαστικές δημιουργίες και θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε μερικά από το πλήθος των ποιημάτων τους που έχουν μελοποιηθεί.

Η γιορτή μας ξεκινάει με το ποίημα «Του Μικρού Βοριά» του Οδυσσέα Ελύτη το οποίο μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης, το 1963 όταν κυκλοφόρησε τις «Μικρές Κυκλάδες» μία σειρά επτά τραγουδιών σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη.

Ας το απολαύσουμε …

Τραγούδι « του Μικρού Βοριά »

Ο Οδυσσέας Ελύτης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλη, γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Όταν τελειώνει το σχολείο γράφεται στην Νομική Σχολή της Αθήνας. Η μεγάλη του όμως αγάπη είναι η ποίηση και θα εγκαταλείψει τις σπουδές του για να ασχοληθεί μόνο με αυτήν. Το 1935 δημοσιεύονται τα πρώτα του ποιήματα.

Ο Ελύτης έγραψε ποιήματα γεμάτα φως, ήλιο, θάλασσα, τη χαρά της ζωής καθώς αγαπούσε πολύ τα θαλασσινά ταξίδια.

Εκεί που συνάντησε και την ποδηλάτισσα, μια νεαρή κοπέλα, αγέρωχη και χαμογελαστή που διέσχιζε την παραλία με το ποδήλατό της έχοντας συντροφιά της ένα γλάρο.

Χορευτικό « Η ποδηλάτισσα »


Το 1960 διακρίθηκε με το κρατικό βραβείο ποίησης και το 1979 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Είναι ο δεύτερος Έλληνας λογοτέχνης που δέχεται αυτή την τιμή. Ο Οδυσσέας Ελύτης πέθανε στις 18 Μαρτίου του 1996 στην Αθήνα.

Την πρωτιά στους Έλληνες κατόχους του βραβείου Νόμπελ κρατά ο Γιώργος Σεφέρης, το οποίο του παραχώρησε μια θέση στη λίστα με τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές.

Ο Γιώργος Σεφέρης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900 και το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Σεφεριάδης. Κύρια χαρακτηριστικά της ποίησής του είναι η απαισιοδοξία, η βαρυθυμία και η μελαγχολία χωρίς όμως να παραλείπετε το στοιχείο της αισιοδοξίας σε μικρές δόσεις.

Το ποίημα «Άρνηση» είναι το πέμπτο της πρώτης ποιητικής συλλογής « Στροφή », που εξέδωσε το 1931 και μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης το 1961.

Ας το απολαύσουμε

Τραγούδι «Άρνηση»

Βασικά θέματα της ποίησής του είναι η αρχαία και νεότερη ελληνική παράδοση και η συνάντησή της με τον σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτισμό, η μελαγχολία για τη μοίρα του ελληνισμού, η νοσταλγία του απόδημου και οι χαμένες πατρίδες.

Το ποίημα «Λίγο ακόμα» ανήκει στην ποιητική συλλογή του Γιώργου Σεφέρη που επιγράφεται «Μυθιστόρημα».

Πρόκειται για ένα λυρικό ποίημα. Η γλώσσα του είναι απλή δημοτική χωρίς καθόλου στολίδια. Το ύφος του είναι χαρούμενο, αισιόδοξο και ελπιδοφόρο.

Mε ωραίες εικόνες από το ελληνικό τοπίο, γεμάτες φως και λάμψη, ο ποιητής επιχειρεί να δώσει μια αισιόδοξη θεώρηση της ζωής.

Η εικόνα των αμυγδαλιών που ανθίζουν την άνοιξη, τα μαρμάρινα κατάλοιπα των αρχαίων μνημείων που λάμπουν κάτω από τον ήλιο και ο κυματισμός της θάλασσας είναι τα στοιχεία που απαρτίζουν το μεγαλείο της ελληνικής φύσης και του ελληνικού πολιτισμού.

Τραγούδι «Λίγο ακόμα»

Είναι η στιχουργία, ποίηση;

Αυτή η ερώτηση πρέπει να 'χει αποτελέσει "κυρίως πιάτο" σε κάμποσα λογοτεχνικά δήθεν σαλόνια αυτού του κόσμου. Κι ωστόσο, όλες οι αναλύσεις επί αναλύσεων στράφι πάνε, καθώς υπάρχει ένα όνομα που απαντάει άψογα και χωρίς ν' αφήνει την παραμικρή αμφιβολία. Ναι, η στιχουργία είναι ποίηση. Ή αλλιώς, Νίκος Γκάτσος.

Η μεγάλη συνεισφορά του Γκάτσου είναι στο τραγούδι ως στιχουργού. Έφερε την ποίηση στον στίχο και κατάφερε να δώσει, κυρίως μέσω της συνεργασίας του με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον κανόνα του ποιητικού τραγουδιού.

Γράφοντας συνήθως πάνω στη μελωδία, με πρώτο το «Χάρτινο το φεγγαράκι», μίλησαν στις καρδιές του κόσμου πολλά μεμονωμένα τραγούδια του, καθώς κυκλοφορούσαν σε δισκάκια 45 στροφών, αλλά και ως αυτούσιοι κύκλοι όπως «Μυθολογία», το «Ένα μεσημέρι», η «Επιστροφή», το «Σπίτι μου σπιτάκι μου», οι «Δροσουλίτες», η «Αθανασία», «Τα παράλογα», το «Ρεμπέτικο» και πολλά άλλα.

Είναι λίγα, πολύ λίγα τα τραγούδια που σε κάνουν να βιώνεις στ' αλήθεια το θέμα τους, που δεν σου περιγράφουν αλλά σε μπάζουν μέσα στο ίδιο τους το είναι.

Η Βενετιά ωστόσο, με τα τόσο ανθρώπινα λόγια της και την "καραβίσια" μουσική του Ξαρχάκου, σε καθίζει στην πλώρη και σ' αφήνει ν' αναζητάς "γαλάζια εκκλησία" ενόσω σε χτυπάει στο πρόσωπο το αεράκι που φυσάει. Χωράει όλη η Ελλάδα σε 4 τετράστιχα; Χώρεσε.

Τραγούδι «Γεια σου Χαρά σου Βενετιά»

Η γνωριμία και η συνεργασία του Νίκου Γκάτσου με τον Μάνο Χατζιδάκι χρονολογείται από τα μέσα της δεκαετίας του '40 και αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της ελληνικής μουσικής.

Για 50 σχεδόν χρόνια οι δυο τους υπήρξαν στενοί φίλοι, συνομιλητές, συνεργάτες. Όταν γνωρίστηκαν, ο Χατζιδάκις ήταν στα 17 και ο Γκάτσος στα 28 και όπως έλεγε ο πρώτος: «Ο Γκάτσος επηρέασε εμένα και όχι εγώ τον Γκάτσο».

Η πρώτη συνεργασία τους ήταν στον Ματωμένο Γάμο του Λόρκα, σε μετάφραση του Γκάτσου. Ενώ το 1971 κυκλοφορούν το δίσκο επιστροφή στο οποίο ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ερμηνεύει το «Φιλντισένιο καραβάκι» ας το απολαύσουμε.

Τραγούδι «Φιλντισένιο καραβάκι»

Τραγούδι «Αν όλα τα παιδιά της γης…»

Με αυτές τις λέξεις ξεκινάει ένα από τα ομορφότερα παιδικά ποιήματα που έγραψε ο ποιητής της «Ρωμιοσύνης» Γιάννης Ρίτσος, για τα παιδιά όλου του κόσμου και μελοποιεί ο Λουκιανός Κηλαηδόνης το 1975.

Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος ήταν ένας πολύ γενναίος και καλόκαρδος άνθρωπος που πίστευε ότι όλοι άνθρωποι πρέπει να ζουν με ελευθερία, με δικαιοσύνη, με ισότητα και με αγάπη και να μην χωρίζονται σε πλούσιους που καλοπερνάνε και σε φτωχούς που υποφέρουν.

Το 1956 τιμήθηκε με το α’ κρατικό βραβείο ποίησης για το έργο του «Η σονάτα του σεληνόφωτός». Πήρε επίσης πολλά βραβεία, μετάλλια και παράσημα, και ανάμεσά τους το Διεθνές Βραβείο Λένιν για την ειρήνη.«’Εφυγε» στις 11 Νοεμβρίου του 1990, όμως η ζεστασιά των ποιημάτων του μας συντροφεύει ακόμη….

«Αν δε μου΄δινες

ποίηση, Κύριε, δε θα΄χα

τίποτα για να ζήσω»

Τα λόγια αυτά ανήκουν στο σπουδαίο Έλληνα ποιητή, Νικηφόρο Βρεττάκο και συνοψίζουν τη μεγάλη αγάπη του για την ποίηση.

Ο Βρεττάκος γεννήθηκε το 1912 στις Κροκεές Λακωνίας και υπήρξε ο πιο ανθρωπιστής ίσως από τους νεοέλληνες ποιητές. Ο «ποιητής του φωτός και της αγάπης», όπως όλοι τον αποκαλούν, εξέφρασε με το έργο του το όραμα της Ειρήνης και της Δικαιοσύνης, που τόσο πολύ υποστήριζε.

Το 1940 τιμήθηκε για πρώτη φορά με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του «Το μεσουράνημα της φωτιάς», ενώ το δεύτερο Κρατικό Βραβείο ήρθε το 1956, για τον συγκεντρωτικό τόμο «Τα ποιήματα 1929-

1951». Τίποτα δεν μπορεί να δηλώσει την αξία του έργου του περισσότερο, από το γεγονός πως είχε προταθεί τέσσερις φορές για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Αγαπημένα ποιήματά του, «Μην ἀγγίζετε!», «Αὐτοβιογραφία», «Δίχως πανί», «Το καθαρότερο πράγμα τῆς δημιουργίας», δίνουν μία χαρακτηριστική εικόνα του πηγαίου ταλέντου του Έλληνα ποιητή, που πίστευε πως μέσα από την αγάπη και την ομόνοια ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει τα πάντα και να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο.

Τραγούδι «Δίχως πανί»

Το σκηνικό αλλάζει εντελώς, καθώς μεταφερόμαστε «εκεί στης Ύδρας τ' ανοιχτά και των Σπετσών» για να συναντήσουμε ένα δελφινοκόριτσο.

Το 1972 ο Λίνος Κόκοτος, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Νέου Κύματος, μελοποιεί Οδυσσέα Ελύτη για τον τρίτο δίσκο του, με τίτλο «Το θαλασσινό τριφύλλι», που έμελλε να αποδειχτεί ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.

Ο μεγάλος μας ποιητής είχε πει ότι «αυτά τα τραγούδια τα έγραψα για να τα τραγουδάνε γέροι και παιδιά. Θέλω να μείνουν σαν παραδοσιακά. Ας μην ξέρουν ποιος τα έγραψε». Μόνο στο τελευταίο έπεσε έξω...Ποιος από μας δεν γνωρίζει και δεν έχει αγαπήσει Το δελφινοκόριτσο; Τραγουδήστε και χορέψτε μαζί μας....

Χορευτικό «Το δελφινοκόριτσο»

Τέλος
Εκπαιδευτικοί:
Λιάνα Βίκυ-Μήτση Βάσω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου