Όλοι έχουμε πάρει μια γεύση, μικρή ή μεγάλη από παραμύθια σαν παιδιά. Σχεδόν όλοι έχουμε αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια να μας διαβάζουν οι γονείς, οι παππούδες ή οι δάσκαλοι μας παραμύθια για να κοιμηθούμε, να ηρεμήσουμε, να διδαχθούμε ή να ψυχαγωγηθούμε. Πόσες φορές μείναμε ξάγρυπνοι μέχρι να τελειώσουμε ένα παραμύθι και να μάθουμε το τέλος του ήρωα; Πόσες φορές γεμίσαμε λύπη και αγωνία για την έκβαση της ιστορίας;
Πόσες φορές πικραθήκαμε, χαρήκαμε,
θυμώσαμε ή γεμίσαμε απορίες; Και πόσες ακόμα φορές νιώσαμε σαν ήρωες
πρωταγωνιστές ξεκινώντας ένα νέο ταξίδι στη φαντασία μας; Όλοι γνωρίζουμε την
απάντηση.
Τα παραμύθια, οι μύθοι και οι
λαϊκές παραδόσεις αποτελούν την παλαιότερη μορφή ιστορίας και λογοτεχνίας ανά
τους αιώνες. Η λέξη παραμύθι προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρήμα
«παραμυθέομαι», «παραμυθούμαι», που σημαίνει συμβουλεύω, παρακινώ, παρηγορώ και
ανακουφίζω. Άλλωστε αυτή δεν είναι και η χρησιμότητα τους; Να συμβουλεύσουν, να
παρηγορήσουν, να ανακουφίσουν και γιατί όχι να θεραπεύσουν μέσω της ανακάλυψης
μιας οικουμενικής και διαχρονικής αλήθειας που εξιδανικεύει την ανθρώπινη ψυχή μέσα από την μαγεία των
συμβόλων και της φαντασίας.
Η διαχρονικότητα των παραμυθιών
ξυπνά την αρχαία συνείδηση του εαυτού από τα βάθη της λήθης και συνδέει
την ψυχή με την φαντασία. Έτσι, η σφαίρα της ψυχής βρίσκει τον δρόμο της μέσα από την περιπλάνηση σε άγνωστους
κόσμους και ξεχασμένα βασίλεια. Κάθε παραμύθι που διαβάζουμε ή αφηγούμαστε
είναι ένα νέο ταξίδι, ένα νέο μονοπάτι που ξετυλίγεται μέσα από πολύχρωμες
εικόνες και άγνωστες παραστάσεις.
Ο πυρήνας των παραμυθιών παραμένει
αφοσιωμένος στον βαθύτερο και αυθεντικό εσωτερικό κόσμο των ηρώων, στην αποδοχή
της μαγείας και στη διάδοση της φαντασίας. Τα παραμύθια αντανακλούν μια
εσωτερική ανάγκη συμφιλίωσης νου και καρδιάς, φαντασίας και λογικής, σκέψης και
συναισθήματος, πνεύματος και ύλης, καθήκοντος και επιθυμίας, παρελθόντος και
μέλλοντος, λήθης και αλήθειας. Μέσα από
τα παραμύθια αναγνωρίζουμε σημάδια της ενηλικίωσης της ψυχής, της αιώνιας πάλης ανάμεσα στην καλή
και την κακή πλευρά του εαυτού μας, στην σοφότερη και άπειρη πτυχή της ψυχής
μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου