Σάββατο 24 Μαΐου 2025

Κείμενο επεξεργασίας "Γιατί δεν αγαπάνε οι μαθητές την ιστορία;''

 "Γιατί δεν αγαπάνε οι μαθητές την ιστορία;''

   Γιατί δεν αγαπάνε οι μαθητές την ιστορία; Οι απαντήσεις είναι γνωστές. Γιατί συνήθως πρέπει να τη μάθουν παπαγαλία, γιατί συνήθως μαθαίνουν για προσωπικότητες και όχι για την κοινωνία, γιατί μαθαίνουν κυρίως για την παλαιότερη ιστορία και όχι τη νεότερη. Ο σημαντικότερος όμως λόγος που η ιστορία είναι απωθητική για τους μαθητές, είναι ότι το σχολείο δεν καταφέρνει να συνδέσει τη ζωή των μαθητών με το παρελθόν. Δεν καταλαβαίνουν γιατί να πρέπει να τα μάθουν όλα αυτά. Όπως μου έλεγαν κάποιοι φοιτητές μου: «Γιατί, κύριε, να πρέπει να μαθαίνουμε ιστορία; Εμείς κοιτάμε μπροστά. Κοιτάμε στο μέλλον».

 Αυτό που δεν καταλάβαιναν οι φοιτητές μου και δεν καταλαβαίνουν όσοι δεν εκτιμούν την αξία της γνώσης του παρελθόντος, είναι ότι τελικά όλοι μας είμαστε προϊόντα της ιστορίας. Ό,τι έχουμε στο μυαλό μας έρχεται από τους προηγούμενους από εμάς. Ακόμη και οι λέξεις που χρησιμοποιώ για να γράψω αυτές τις γραμμές, δεν είναι δικές μου. Έρχονται από τους προηγούμενους από μένα. Και βέβαια το πιο σημαντικό δεν είναι οι λέξεις. Είναι οι πεποιθήσεις, οι αξίες, οι γνώσεις ακόμη και οι κανόνες.

Αξίζει να μαθαίνουμε για αυτούς τους νεκρούς. Αξίζει να γνωρίζουμε τι έκαναν, πώς
σκέφτονταν, πώς ζούσαν. Αξίζει γιατί αυτοί είναι που διαμόρφωσαν τον κόσμο που μας
περιβάλλει. Η γνώση του παρελθόντος είναι απαραίτητη για την κατανόηση του παρόντος.
Ή, για να το πούμε με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να καταλάβουμε το σήμερα αν δεν ξέρουμε σε βάθος το χθες.

   Δεν μαθαίνουμε ιστορία για χάρη των προηγουμένων. Όντως αυτοί έφυγαν και δεν έχει
πια καμία σημασία για αυτούς.
Μαθαίνουμε ιστορία για εμάς, για να μάθουμε από τα λάθη
των προηγουμένων, να δούμε τι λειτούργησε καλύτερα για εκείνους και τι όχι. Μαθαίνουμε
ιστορία για να καταλάβουμε ποιοι είμαστε και να σκεφτούμε πού θέλουμε να πάμε. […]

[Ραϋμόνδος Αλβανός, Ο ελληνικός εμφύλιος. Μνήμες σε πόλεμο και σύγχρονες πολιτικές ταυτότητες, εκδ. Επίκεντρο, 2022 (από τον Πρόλογο του βιβλίου)].

Β. Ασκήσεις

1.Για ποιους λόγους πολλοί μαθητές δεν αγαπούν την ιστορία σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο;  __/4

____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. Για ποιους λόγους πρέπει να μαθαίνουμε ιστορία σύμφωνα με την τελευταία παράγραφο; __/3

____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________


Εκπαιδευτικός: Έφη Καλπάκη

''Τα δικά μας αγγεία''

 
Εκπαιδευτικός: Ελένη Νικολοπούλου

Ένα περιστατικό από τη Μάχη της Κρήτης!

Ήταν ξημερώματα της 20ής Μαΐου 1941, η μάχη της Κρήτης κορυφώνεται, οι Ναζί αλεξιπτωτιστές κυκλώνουν σαν ακρίδες το σπίτι του οπλαρχηγού Βολάνη έξω από τα Χανιά και ο τότε βασιλέας Γεώργιος Β΄ ("Νο 1 εχθρός του Άξονα", σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Χίτλερ) και ο ξάδερφος του, πρίγκηπας Πέτρος έπρεπε να αποδράσουν βιαστικά μέσα από τα χωράφια και τα περιβόλια (η εντολή προς τους Ναζί κομάντος ήταν να τους σκοτώσουν).

Ο Βασιλεύς για μια στιγμή κοντοστάθηκε στην πόρτα της αγροικίας εν μέσω πυροβολισμών.

- "Ελατε γρήγορα, Μεγαλειότατε", του είπε ο υπασπιστής του, "δεν πρέπει να χάνουμε ούτε λεπτό, θα σας σκοτώσουν".

- "Και η σημαία;", είπε ο Γεώργιος. "Πως είναι δυνατόν να την αφήσουμε στα χέρια των εχθρών; Έχουμε δώσει όρκο".

Και με το (πάντα) αυστηρό του βλέμμα, έδειξε το ακρινό μπαλκόνι όπου κυμάτιζε μια μικρή γαλανόλευκη σημαία, με το στέμμα.

- "Πολύ καλά", του είπε ο υπασπιστής. "Πηγαίνετε εσείς Μεγαλειότατε και θα προσπαθήσω να σας την φέρω εγώ μετά".

- "Οχι, δεν πάω πουθένα. Πρώτα απ΄ όλα η σημαία!".

Κι έμεινε ακλόνητος στην θέση του παρόλο που κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε οι Ναζί πλησίαζαν επικίνδυνα.

Όταν του την έφεραν, τη δίπλωσε με επιμέλεια και την έκρυψε στον μανδύα του.

Και απέδρασαν στα βουνά, τρώγοντας χόρτα και πάγο μέχρι να τους παραλάβουν στην άλλη πλευρά του νησιού τα Βρετανικά πλοία...

Υ.Γ.: Αυτό το είχε κάνει και το 1921 ο Γεώργιος Β' στο χωριό Ουζουνμπέι της Μικράς Ασίας, όταν είχε κυκλωθεί από Τσέτες Τούρκους και κράτησε την θέση του, πυροβολώντας ο ίδιος τον εχθρό με ένα περίστροφο, δίνοντας θάρρος στους στρατιώτες του...

Το περιστατικό το περιγράφει ο Κύρος Α.Κύρου σε κείμενο του "Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ" τυπωμένο από τις εκδόσεις του Εράνου Συμμοριοπλήκτων το 1950

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/

Εκπαιδευτικός: Γιάννης Αλεξανδρόπουλος


Κυριακή 18 Μαΐου 2025

Βιβλίο "Τι είναι όχι;"

 Καθώς τα παιδιά θα μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, να συνεργάζονται και να βρίσκουν λύσεις σε μικρές καθημερινές προκλήσεις, οι γονείς, με τη σειρά τους, θα ανακαλύψουν πολύτιμες συμβουλές και ιδέες για να επικοινωνούν αποτελεσματικά με τα παιδιά τους και να θωρακίσουν τον δεσμό τους.


Το ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ; είναι ένα βιβλίο που μας υπενθυμίζει ότι τα «όχι» δεν είναι πάντα αρνητικά, αλλά μπορούν να γίνουν η αφετηρία για νέες εμπειρίες και για μια βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας και των άλλων."

Εκπαιδευτικός: Μαρία Κατσαϊδώνη 

Μηνύματα από τη Μινωική Κρήτη

 

Εκπαιδευτικός: Αναστασία Μπουμποπούλου


Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθουν τα παιδιά μαθηματικά;


Ο νέος τρόπος για να μαθαίνουν μαθηματικά τα παιδιά – Αποκαλυπτική έρευνα

Τα παιδιά μετρούν πριν καν πιάσουν μολύβι — είτε μετρούν τα αυτοκινητάκια με τα οποία παίζουν είτε αριθμούν ποια είναι τα αγαπημένα τους Κυριακάτικα κινούμενα σχέδια. Αυτές οι παιχνιδιάρικες επαφές με τα μαθηματικά σπέρνουν μια ενστικτώδη κατανόηση της ποσότητας, που στηρίζει το κάθε τους βήμα στο σχολείο. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: πρέπει οι μαθητές να εστιάσουν στην αποστήθιση ή τη βαθύτερη κατανόηση; Συνεχίζετε να διαβάζετε και ενημερωθείτε για τις τελευταίες εξελίξεις στην έρευνα περί μάθησης. Βοηθήστε κι εσείς τα παιδιά σας με το να προάγετε την πηγαία περιέργειά τους για να τη μετατρέψουν σε γνώση και αυτοπεποίθηση.

Πώς αντιλαμβάνονται τα μαθηματικά τα παιδιά – Από το μέτρημα στο παιχνίδι μέχρι τη χρήση περίπλοκων εννοιών στην τάξη

Κάθε παιδί ξεκινά το μαθηματικό του ταξίδι πολύ πριν μπει στην τάξη — μετρώντας τα δημητριακά στο μπολ του το πρωί, αποφεύγοντας τις γραμμές γύρω από τα πλακάκια στο πεζοδρόμιο ή συγκρίνοντας αυτοκινητάκια. Αυτές οι απλές στιγμές πυροδοτούν μια έμφυτη «αίσθηση των αριθμών» που σιωπηλά προετοιμάζει το έδαφος για μελλοντικά επιτεύγματα στην άλγεβρα και στη γεωμετρία.

Ωστόσο, οι εκπαιδευτικοί συχνά παλεύουν με το ερώτημα αν πρέπει να διδάσκουν μέσω αποστήθισης ή να εμβαθύνουν στην κατανόηση, σαν οι δύο δρόμοι να είναι εντελώς ασύμβατοι. Νέα έρευνα δείχνει ότι η αληθινή αριθμητική ευχέρεια ανθίζει όταν η απομνημόνευση και η εννοιολογική εξερεύνηση τροφοδοτούν η μία την άλλη — αποκαλύπτοντας μια πλουσιότερη, πιο ισορροπημένη προσέγγιση για την ενίσχυση της μαθηματικής αυτοπεποίθησης εφ’ όρου ζωής.

Στρατηγικές μάθησης, βασισμένες σε έρευνες

Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι μαθαίνουμε καλύτερα όταν εμβαθύνουμε στο υλικό, ελέγχουμε την κατανόησή μας και «σπάμε» τη μελέτη σε μικρότερα σκέλη, με διαλείμματα. Τεχνικές που απαιτούν προσπάθεια — όπως το να επεξηγούμε ιδέες με δικά μας λόγια, να αξιολογούμε τον εαυτό μας και να κάνουμε εναλλαγές μεταξύ διαφόρων θεμάτων — ενισχύουν τις αναμνήσεις μας, μας βοηθούν να εντοπίσουμε τι δεν γνωρίζουμε ακόμα και μας επιτρέπουν να εφαρμόσουμε τη γνώση σε νέες καταστάσεις. Επίσης, όταν αφαιρούνται οι περιττές λεπτομέρειες από το εκπαιδευτικό υλικό, μας βοηθούν να ελευθερώσουμε νοητικό «χώρο» ώστε να εστιάσουμε στις σημαντικές πληροφορίες.

  • Επεξηγηματική κωδικοποίηση («αυτο-εξήγηση»): Σύμφωνα με μελέτη του 2013,  να ζητείται από τους μαθητές να εκφράσουν τις έννοιες με δικά τους λόγια ενισχύει την κατανόηση. Λειτουργεί ακόμη καλύτερα όταν ακολουθείται από λίγη πρακτική ανάκληση.

  • Μεταγνωστικά ερεθίσματα & αναιρέσεις σε διαδοχική πρακτική: Σε μελέτη του 2024 συμπεραίνεται πως η προσθήκη σύντομων ερωτήσεων σχεδιασμού-παρακολούθησης και σαφών διορθώσεων κοινών παρερμηνειών οδήγησε τους μαθητές να αλλάζουν μόνοι τους θέματα — τόσο άμεσα όσο και μακροπρόθεσμα.

  • Κατανεμημένη επανάληψη: Έρευνα του 2022 εξηγεί πως η διάσπαση της μελέτης σε πάνω από μία συνεδρίες οδηγεί σε πολύ καλύτερη μακροπρόθεσμη ανάκληση από ό,τι η εντατική μελέτη σε μία μόνο φορά.

  • Πρακτική ανάκλησης: Πρόσφατη μελέτη του 2024 δείχνει πως συχνά, μη βαθμολογημένα τεστ ενισχύουν περισσότερο τη μνήμη από την επανάληψη. Η ανατροφοδότηση στα λάθη ενισχύει ακόμη περισσότερο αυτό το αποτέλεσμα.

  • Διαδοχική πρακτική (Interleaving): Μελέτη του 2021 εξηγεί πως η ανάμιξη διαφορετικών τύπων προβλημάτων στην ίδια συνεδρία σας βοηθά να μάθετε να επιλέγετε τη σωστή μέθοδο για κάθε νέο πρόβλημα, υπερτερώντας της συνεχόμενης εξάσκησης στο ίδιο είδος.

  • Διαχείριση γνωστικού φορτίου: Τέλος, άλλη μελέτη του 2024 δείχνει πως η διατήρηση απλότητας στα μαθήματα και τα υλικά — ώστε να μην χειρίζεστε επιπλέον πληροφορίες — απελευθερώνει τη μνήμη εργασίας για ουσιαστική μάθηση.

Από το απλό μέτρημα της καθημερινότητας στην άλγεβρα

Οι πρώτες επαφές των παιδιών με τα μαθηματικά συμβαίνουν συνήθως στο τραπέζι του πρωινού ή την παιδική χαρά, όχι στην τάξη. Οι αναπτυξιακοί επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι αυτές οι καθημερινές εμπειρίες – όπως το μέτρημα των παιχνιδιών τους ή των βημάτων που κάνουν μέχρι την πόρτα – καλλιεργούν μια ενστικτώδη αίσθηση ποσότητας. Σύμφωνα με έκθεση, μια ισχυρή «αίσθηση αριθμών» χτίζει αριθμητική ευχέρεια, η οποία στη συνέχεια στηρίζει την επιτυχία στην άλγεβρα, τη γεωμετρία και τα μελλοντικά εισοδήματα στην ενήλικη ζωή.

Ωστόσο, η διαδρομή από το απλό καθημερινό μέτρημα μέχρι την ευχέρεια στον υπολογισμό έχει αποτελέσει αντικείμενο έντονης διαμάχης: πρέπει οι εκπαιδευτικοί να εστιάζουν στο να απομνημονεύουν οι μαθητές τους πίνακες πολλαπλασιασμού ή να καλλιεργούν βαθύτερη εννοιολογική σκέψη; Η νέα ανασκόπηση καταλήγει ότι το δίλημμα αυτό είναι ψευδές.

Νέο πλαίσιο για την κατανόηση των μαθηματικών εννοιών

Αντλώντας στοιχεία από πειράματα συμπεριφοράς, διαχρονική έρευνα, δεδομένα νευροαπεικόνισης και μελέτες σχεδιασμού τάξεων, οι ερευνητές προτείνουν έναν κύκλο τριών σταδίων στον οποίο τα δεδομένα και οι έννοιες ενισχύουν το ένα το άλλο. Πιστεύουν ότι η ευχέρεια ξεκινά με την κατανόηση, ενισχύεται με χρονομετρημένη εξάσκηση και βαθαίνει μέσω στοχασμού και συζήτησης.

«Θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι: Οι εκπαιδευτικοί δεν χρειάζεται να διαλέξουν μεταξύ χρονομετρημένης εξάσκησης και πλούσιων συζητήσεων στην τάξη», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Nicole McNeil από το University of Notre Dame, σύμφωνα με το Earth.

«Μια προσεκτικά δομημένη προσέγγιση – που συνδυάζει σύντομες, χρονομετρημένες συνεδρίες για την ενίσχυση της μνήμης με στοχευμένες δραστηριότητες λογικής και συζήτησης που ενσωματώνουν αυτές τις γνώσεις σε ένα δίκτυο γνώσης – δίνει στους μαθητές την ευχέρεια που χρειάζονται για να πετύχουν».

Αλλαγές στον εγκέφαλο με την εξάσκηση

Οι ερευνητές περιγράφουν τη μάθηση μαθηματικών ως μια δυναμική μετάβαση μεταξύ δύο καταστάσεων γνώσης. Τα μικρά παιδιά ξεκινούν με έμμεσες διαισθήσεις: μπορούν να ενώσουν δύο ομάδες κράκερ και να αναμένουν ένα μεγαλύτερο σύνολο χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν το γιατί. Με την πάροδο του χρόνου, η καθοδηγούμενη διδασκαλία μετατρέπει αυτές τις διαισθήσεις σε ρητές στρατηγικές, όπως το «μέτρημα ξεκινώντας από τον μεγαλύτερο αριθμό» ή την αναγνώριση ότι η πρόσθεση είναι αντιμεταθετική.

Με συνεχή, στοχευμένη εξάσκηση – ιδανικά σε σύντομες, προσεκτικά χρονομετρημένες εκρήξεις – αυτές οι ρητές στρατηγικές γίνονται αυτόματες, απελευθερώνοντας νοητικούς πόρους για επίλυση προβλημάτων υψηλότερου επιπέδου. Μελέτες νευροαπεικόνισης που παρατίθενται στην έκθεση δείχνουν ότι καθώς εξελίσσεται αυτή η διαδικασία, τα μοτίβα ενεργοποίησης του εγκεφάλου αρχίζουν να αλλάζουν. Η εγκεφαλική δραστηριότητα μετατοπίζεται από την επίπονη σκέψη στην ταχεία ανάκληση, αντικατοπτρίζοντας τη μετάβαση του παιδιού από το αργό μέτρημα στην άμεση ανάκτηση.

Διδασκαλία και στοχευμένες ασκήσεις: Πώς ενισχύεται η ευχέρεια στα μαθηματικά

Επειδή η ευχέρεια αναπτύσσεται μέσα από αλληλένδετη εννοιολογική και διαδικαστική ανάπτυξη, οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η διδασκαλία στην τάξη πρέπει να εναλλάσσεται τακτικά μεταξύ των δύο. Συνιστάται η πρώιμη παρακολούθηση της προόδου για τον εντοπισμό κενών στις νοητικές αναπαραστάσεις των αριθμών. Η ρητή διδασκαλία στρατηγικών σκέψης, όπως η δημιουργία δεκάδων, μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτών των κενών.

Η ερευνητική ομάδα προτείνει επίσης τη χρήση ασκήσεων ανάκλησης που έχουν σχεδιαστεί να είναι αρκετά σύντομες ώστε να ενθαρρύνουν την ταχύτητα μόνο αφού έχει επιτευχθεί η ακρίβεια. Κάθε συνεδρία χρονομετρημένης εξάσκησης πρέπει να ολοκληρώνεται με ομαδική συζήτηση, κατά την οποία οι μαθητές εξηγούν τις μεθόδους και συνδέουν τα δεδομένα με ευρύτερες ιδέες. Αυτός ο ρυθμός «εξήγηση–εξάσκηση–εξήγηση» αποφεύγει τις παγίδες της μηχανικής αποστήθισης διασφαλίζοντας παράλληλα ότι η γνώση μπορεί να εφαρμοστεί αυτόματα όταν χρειαστεί, σημείωσαν οι ερευνητές.

Οι μαθηματικές δεξιότητες διαμορφώνουν το μέλλον

Οι συγγραφείς της μελέτης και ένα συνοδευτικό σχόλιο από την Melissa E. Libertus του University of Pittsburgh επισημαίνουν τα πρακτικά διακυβεύματα. Οι μαθητές που τελειώνουν το δημοτικό με αριθμητική ευχέρεια προσαρμόζονται πιο εύκολα στη συμβολική άλγεβρα, κατανοούν με μεγαλύτερη ακρίβεια τα μεγέθη των κλασμάτων και επιλύουν πολυβήματα προβλήματα κειμένου πιο αποδοτικά.

Τα διαχρονικά δεδομένα συνδέουν τις πρώιμες μαθηματικές δεξιότητες με μεταγενέστερα ακαδημαϊκά επιτεύγματα και ακόμη και με τα εισοδήματα στην ενήλικη ζωή. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η αριθμητική ευχέρεια είναι απαραίτητη στον σημερινό κόσμο των δεδομένων – εξίσου σημαντική με την ανάγνωση.

Κατάρτιση εκπαιδευτικών με βάση την έρευνα

Παρά τη σταθερή ερευνητική βάση, πολλά προγράμματα κατάρτισης εκπαιδευτικών αφιερώνουν περιορισμένο χρόνο στις γνωσιακές επιστήμες της μαθηματικής μάθησης. Οι ερευνητές ζητούν πιο σαφή μαθήματα που βοηθούν τους μελλοντικούς εκπαιδευτικούς να αξιολογούν διδακτικό υλικό μέσα από το πρίσμα της ερευνητικής γνώσης.

Τα ψηφιακά συστήματα διδασκαλίας και οι εφαρμογές εξατομικευμένης εξάσκησης μπορούν να βοηθήσουν – αλλά μόνο όταν οι εκπαιδευτικοί τις ενσωματώνουν σε εννοιολογικές συζητήσεις και στοχαστική σκέψη. Μελλοντική έρευνα θα πρέπει να διερευνήσει πώς το άγχος των γονέων για τα μαθηματικά επηρεάζει τα παιδιά και πώς τα ψηφιακά εργαλεία μπορούν να εξατομικεύσουν την εξάσκηση χωρίς να χάνεται το βάθος.


Οι επιστήμονες προτείνουν νέο μοντέλο για την τάξη

Η έκθεση δημοσιεύεται σε μια εποχή που τα χρονομετρημένα τεστ και η ρητορική των «πολέμων των μαθηματικών» εξακολουθούν να προκαλούν αντιπαραθέσεις. Η ταχύτητα και η κατανόηση δεν είναι αντικρουόμενοι στόχοι – χτίζονται η μία πάνω στην άλλη σε μια καλά σχεδιασμένη μαθησιακή διαδικασία.

Αφήνοντας τις αρχικές διαισθήσεις των παιδιών να αναδυθούν, ακονίζοντάς τις μέσα από στοχευμένη εξάσκηση και ενσωματώνοντάς τις πίσω σε πλούσια εννοιολογικά δίκτυα, οι εκπαιδευτικοί μπορούν να καλλιεργήσουν τον τύπο ευχέρειας που στηρίζει τη μελλοντική μαθηματική μάθηση. Αυτή η ευχέρεια βοηθά επίσης στην επίλυση προβλημάτων της πραγματικής ζωής.

Η επιστήμη της μάθησης, όπως υποστηρίζουν οι συγγραφείς, δείχνει ότι η αριθμητική επάρκεια δεν χτίζεται μόνο με αποστήθιση ούτε μόνο με εξερεύνηση, αλλά με σκόπιμη αλληλεπίδραση των δύο. Αυτή είναι η απόδειξη ότι, στα μαθηματικά όπως και σε πολλές περιοχές της εκπαίδευσης, η ισορροπία και τα δεδομένα πάνε πάντα μαζί.

Πηγές: Earth, Sage Journals, PubMed, NPJ, Nature, Taylor & Francis, Nature (2), ScienceDirect

Το άρθρο συνοπτικά

  • Τα παιδιά αναπτύσσουν πρώιμη αίσθηση αριθμών μέσα από το παιχνίδι και τις καθημερινές δραστηριότητες.

  • Η αποτελεσματική μαθηματική μάθηση βασίζεται στον συνδυασμό απομνημόνευσης και εννοιολογικής κατανόησης.

  • Τεχνικές όπως η διαδοχική εξάσκηση, η ανάκληση, και η κατανεμημένη επανάληψη ενισχύουν τη μνήμη και την εφαρμογή γνώσης.

  • Ένα νέο μοντέλο τάξης προτείνει ρυθμό «εξήγηση–εξάσκηση–εξήγηση» για να ενισχύσει τη γνώση και την αυτοπεποίθηση των μαθητών στα μαθηματικά.

                                          Πηγή: Όλα για την υγεία, Ιωάννα Σπίνου, 12/05/2025  

Εκπαιδευτικός: Βίκυ Λιάνα